Bütün müminlerin bayramını tebrik ediyorum, ümmete ve bütün insanlığa hayır vesilesi olsun.

Bugün Arakan’ı yazacaktım ama onca kan ve gözyaşından söz etmeyi erteleyip azıcık da olsa çocuklara dönelim ve bayramı bayram edelim diye düşündüm.

Gerçi bir yönden bakıldığında modern popüler kültür bütün dünya çocukları gibi bizim çocuklarımızı da elimizden alıp götürüyor, vakumuna çekiyor. Çocuklarımız her gün biraz daha eğlenceye, oyuna, umursamazlığa, edep ve saygı erozyonuna, kısaca yabancılaşmaya, nihilizme doğru kayıyor. Toplum olarak geleceğimizi kaybediyoruz. Aslında bütün bir insanlık geleceğini kaybediyor. Bireysel tedbirlerle bunun önünü alabilmek kolay değil. Bu sadece hükümetin bir eğitim ve kültür politikası meselesi de değil, bütünüyle dünyanın meselesi, modernliğin insanlığı getirdiği ye iç, eğlen, keyfine bak anlayışı. Âdeta insanlık kendi geleceğini kendi hazırlıyor. ABD’de yapılan bir alan taraması altı yaşındaki çocukların kendilerini öncelikle bir cinsel obje olarak gördüklerini ortaya koymuş. Milletçe, ümmetçe bu girdaptan kurtulmanın yollarını aramalıyız. İşin esası bu.

Proje kapsamında 202 camide 267’si kız olmak üzere toplam 1723 çocuk 60 gün içinde 40 gün sabah namazına gitmeyi başardı ve hediye olarak da bisiklet kazandılar. Çocuklarla birlikte aile bireyleri de projeye katıldı ve camilere devam ettiler. Yani bu uygulama aynı zamanda büyükler için de bir namaz eğitimi oldu. Ramazan ayının son haftası başladı ve 13 Ağustos'ta bitti. Yerli ve kaliteli olması şartı koşulan bisikletler de dağıtılıyor. Tebrik etmeye değer. Devamını diliyoruz.

Bu vesile ile öğrendik ki, Selçuklu Belediyesi Türkiye’de en geniş kapsamlı Değerler Eğitimi Projesi’ni de beş yıldır uygulamakta imiş. SEDEP adı verilen projede 128.000 çocuğa her ay farklı değerlerle ilgili öğretim desteği verilmekte, aile bireyleri ve öğretmenler de değerler eğitimi içine alınmakta imiş. MEB Talim Terbiye Kurulu SEDEP’i uygulanabilir örnek proje seçmiş.

Resulüllah Efendimiz'in çocukların yedi yaşında namaza başlatılmasını emretmesi çok anlamdır. Çünkü imanın temelleri o yaşa kadar atılmazsa kişi hayatı boyunca bir düşünceden diğerine savrulup durur. Pedagoglar kişilik denen şeyin yedi yaşına kadar büyük ölçüde tamamlandığını söylüyorlar. O yaşlarda namaza başlatılmayan çocukların ileri yaşlarda düzenli namaz kılmaları çok zor olur.

Tabii ki, bu faaliyetlere her mümin gibi bizler de seviniyoruz. Ama ne yazık ki, sevinme şöyle dursun bundan müthiş öfkelenenler de var. Oysa bu etkinliklere katılan çocuk sayısının bin katı çocuğumuz kötü alışkanlıklar ve madde bağımlılığına kurban edilirken onlara bu rahatsızlığı göstermiyorlar. Sanki kaybolsunlar, yabancılaşsınlar, madde kullansınlar, cinsel sapıklıklara batsınlar ama namaz kılmasınlar demiş gibi oluyorlar. Bu da bizim açımızdan çok acı ve hüzün verici bir durum. Oysa bu insanların özendikleri Batıda da yine bugünlerde rahibelerin üç beş yaşındaki bebelere haçlı beyaz elbiseler giydirip sokaklarda gösteri yaptırdıklarını görmemiş olmaları mümkün değil. New York’ta Menhattan bölgesine yolu düşenler orada uzun etekli Yahudi kadınların kippa ve cübbe giydirdikleri küçük yaştaki çocuklarının kolundan tutarak, göğüslerini gere gere dolaştıklarına şahit olurlar. Hatta bir arkadaş burası New York’un İsmail Ağa’sıdır diye bir espri yapmıştı.

Hz. İbrahim’in duasıyla bitirelim: ‘Allah’ım, beni de zürriyetimi de namazı dosdoğru kılanlardan eyle’.