Kayseri Kitap Fuarı’nda yanı başımda geçmesine rağmen bilgim ve haberim olmayan bir dram yaşanmış.
Durumu sevgili Ali Haydar Haksal’ın yazısından öğreniyorum: “Bir Annenin Yakarısı ve Çırpınışı” başlıklı yazıdan (Milli Gazete, 27 Ekim 2017).
Bu ve benzeri hikâyeler nerdeyse her gün benim internet posta kutuma da geliyor. Ayrıca şahsen müracaat edenler de oluyor. Ama her birine ayrı ayrı cevap verme imkânı bulamıyoruz. Ali Haydar’ın yazısı bizim hissiyatımıza da tercüman olduğundan sütunumuza kısaltarak aktarmak istiyoruz. İşte:
‘Oğlumun geleceği karardı’ diyor. Anlıyorum ki onun için görevini bırakıp, oğluna yakın olmak için İstanbul’a taşınmış.
Kitap fuarının onur konukları Nuri Pakdil ile Rasim Özdenören. Biz stantta iken Nuri Bey ile Rasim Bey’in salon konuşmaları vardı. Rasim Bey’i bekledi. Kalabalık ile yoğunlukta, Rasim Bey sekreteri ile birlikte kitap imzalamaya geçti. O arada Gülten Hanım geldi, ağlayarak derdini Rasim Bey’in eşi Ayşe Hanım’a anlatmaya başladı. Benim uçuş saatim yaklaştığı için ayrılmak zorunda kaldım. Rasim Bey ile doğru dürüst konuşamadık ve vedalaştık.
(...) Doğrudan suçlu olanlar suçları sabit olduğunda gereken cezaları alsınlar. Buna kimsenin bir diyeceği olamaz.
(...)
Bu annelerin gözyaşları, ahları ne olacak? Bunların bir bedeli olmaz mı? Adil-i Mutlak önünde nasıl hesap verilecek? Bunların pardonu olur mu?
(...) Fırat’ın kenarında bir kurt bir kuzuyu kaparsa, Adl-i İlâhi’ye hesap veren bir Hz. Ömer bilinci, duygusu ve duyarlığı ne zaman bizde karşılık bulacak?”
Evet. Bu kadar.
Ali Haydar doğru söylüyor, biz tek taraflı biliyoruz. Olayın bütününü yargı ortaya çıkaracak. Mağduriyetlerin önlenebilmesi için yargının da yönetimin de elini çabuk tutacağını ummak istiyoruz.
