Ömer Lekesiz, Faruk Aksoy, Özlem Albayrak, Hasan Öztürk ve Mehmet Şeker'in yazılarının en dikkati çeken bölümleri:
Biz’in düşmanı olan CHP’lilere
Diğer bir söyleyişle, CHP’li vekilin “SİHA’larla teröristlerimin öldürülmesine son verilsin” dediği noktada, birileri de zikredilen cenazenin defnine “Buraya terörist cenazesi gömdürmeyiz. Burası Ermeni mezarlığı değil” tepkisiyle müdahaleye hak kazandıklarını düşüneceklerdi ki, sonuç da zaten böyle oldu.Cumhuriyet’in ilk yıllarından itibaren, yine CHP eliyle aşındırılarak yok edilmeye çalışılan biz’in mahiyetinin ve değerinin tartışılmaya açıldığı, yeni Türkiye’nin biz’inin nasıl olması gerektiğine dair görüşlerin beyan edildiği bir zamanda, zikredilen bu iki olayın peş peşe meydana gelmiş olması da üzerinde ayrıca düşünülmesi gereken bir husustur.Cemal Kafadar Hoca, aynı zamanda ana hatlarıyla biz’in serüvenini anlattığı “Kendine Ait Bir Roma, Diyar-ı Rum’da Kültürel Coğrafya ve Kimlik Üzerine” adlı kitabında, Abdal Musa’dan şu deyişi nakleder: Kim ne bilir biz nice soydanız, Ne bir zerre oddan ne hod sudanız.
Sıcak denizlere ulaştırma gayreti
Suriye’den tek başına bir şey olmaz, Suriye’nin ederi nedir, zenginlikleri ne kadardır, savaşın bedelini bile karşılayamaz.Suriye, geçip gidilecek bir yoldur, uğranılacak limandır, başka bir işe yaramaz, esas savaş Kuzey Irak için veriliyor.PKK, 35 yıldır bu işin gerçekleşmesi adına savaştı, PKK, illa ki Türkiye topraklarında kurulacak bağımsız bir Kürt devleti için değil, aynı zamanda Irak’ı, İran’ı, Suriye’yi de kapsayan geniş bir coğrafyanın terörize edilmesinden sorumluydu. Çok net söylüyorum, Mesut Barzani’nin bağımsızlığı, PKK’nın bağımsızlığıdır, büyük planın birinci basamağı bu referandumdur. Kimse kimseyi kandırmasın, PKK’ya rağmen, Barzani bağımsızlık ilan edemez, nefes alamaz, af edersiniz tuvalete bile gidemez. O PKK da, İsrail’in ve Amerika’nın postalını yalamaktan başka bir işe yaramaz, her şey apaçık ortada, İsrail genel kurmayı, “Bağımsız Kürdistan’ı destekliyoruz ve yardım ediyoruz” diyor.
Aynı Vali’nin PKK’ya bağlı 200 silahlı kişiyi...
Irak merkezi yönetiminin onu görevden almasının sebeplerinden biri tek taraflı olarak alınan bu karardı. Ama aynı Vali’nin, daha önce de, Kuzey Irak referandumuna Türkmen nüfusa sahip olan Kerkük ve diğer tartışmalı bölgelerin de dahil edilmesi için meclisten karar çıkarttığı; Kürt kökenli meclis başkanına, kentteki Türkmen ve Arapları kastederek “daha sonra hepsini kovacağız” dediği basına yansımıştı. Aynı Vali’nin PKK’ya bağlı 200 silahlı kişiyi Kerkük’teki askeri üsse yerleştirdiği de iddialar arasında. Yani Irak merkezdeki İbadi yönetimi açısından valinin kırdığı ceviz kırkı aşmış. Dün Kuzey Irak’tan jet hızıyla gelen cevabi açıklamaya göre ise, Erbil söz konusu kararı tanımayacak.Kuzey Irak’taki referandumun iptali tartışmaları hala sürerken iplerin bu kadar gerilmesi Erbil yönetiminin referandum konusunda kararlı olduğunun bariz delili kanaatimce. İddialar doğruysa, Kerkük’e 200 PKKlı’nın yerleştirilmesi de; PKK’nın sözde yöneticisi Cemil Bayık’ın referanduma verdiği açık desteğin nedenini anlatıyor.
PKK/PYD-YPG koridoru
Kuzey Irak yönetimi İsrail’in ve Amerika’nın kışkırtmasıyla Irak merkezi hükümetiyle ya da Türkiye ve İran ile savaşı göze alabilir mi?Türkiye’nin hava sahasını kapatması halinde… Veya Mersin ile İskenderun limanlarında kısıtlamaya gitmesi durumunda… Kuzey Irak bir çöle dönmez mi? Dahası, yarın Türkiye Habur’daki kamyon ve TIR trafiği ile ilgili keyfe keder bir karar alsa… Habur’daki trafik yüzde 70 azalsa… Zaten ekonomik kriz yaşayan Kuzey Irak’taki sıradan insanların Barzani iktidarına bakışı değişmez mi? “En büyük tedarikçimiz Türkiye. Bir hafta kapıları kapatsa biteriz” diyen Mesut Barzani’ni bu gerçeği bugünlerde ıskaladığı muhakkak. Çünkü arkasına aldığı güç ona her türlü garantiyi veriyor görünüyor!
600 yıl boyunca hüküm sürmüş
Dünya hali…Dedik ya, bir varmış, bir yokmuş. Her şeyin bir ömrü var; başlayan biter. Gün gelmiş, o devlet de son bulmuş. Çünkü hem içeriden, hem dışarıdan yıkmak için uğraşanlar çokmuş. Yıkıldıktan sonra o topraklarda bir sürü devletler kurulmuş. Küçük küçük parçalara ayrılınca, her biri güçsüz hale gelmiş. Dış müdahalelere elverişli, zayıf, çelimsiz o küçük devletler, “Birlikten kuvvet doğar” sözünü unutmuşlar. Vaktiyle ne için ve nasıl bir arada olduklarını hatırlamamışlar.
