14 yıldır motorsiklet kullanıyorum. Önce Türkiye turuna çıktım. Ege, Akdeniz ve Karadeniz'in bir kısmında sürdüm. 2015'te 1 kadın 1 motorsiklet ve 10 ülke sloganıyla yola çıktım. İkincisi de Fas'a oldu. Hem yol hikayelerimi anlatıyorum. Ssosyal medya belgeselciliği diyelim. Motorda bireysellik ve özgürlük var. Kendimi buluyorum motorsiklette.
Aileniz nasıl tepki veriyor? Annem hala istemiyor ama alıştılar da.
Bundan 4 sene önce beş ay İzmir'de Aliağa Ceza İnfaz Kurumu'nda çalıştım. Satranç antrenörlüğü yaptım. Kadın mahkumlarla günde sekiz dokuz saat geçirdim haftada beş gün. Orada özgürlük hakkında konuşmalarımız oldu. Dünya turu kararım orada başladı aslında.
Çok. Travmatik bir dönemdi benim için. Hayata geç kalmak istemiyorum bu yüzden. Birçok kişiyle özdeşleştim orada. Bir sürü suçlu kimliğe sahip insan vardı. Hayat çok kısa.
Önce bireysel olarak kendi sınırlarımı keşfetmek.
Ben daha tehlikeli zannediyordum. Gayet güvenli bir ülke. Mesela Araplarla ilgili bir önyargı var, düşünüldüğü gibi değil. Çok karanlık bir ülke değil.
Gittiğim yere göre değişiyor. Mesela Fas'ta tahmin ettiğimden daha fazla tuttu. Benzin çok yakmıyor. Avrupa'da 60-70 Euroya konaklayabiliyorsunuz. Fas'ta daha ucuza konakladım. Asya'da ne kadar harcarım bilmiyorum.
Bisikletle şehirlerarası yaptım.
Kesinlikle. Kendine ve hayata tahammül etmeyi, mücadele etmeyi öğreniyorsun. Hayatı olduğu gibi karşılamayı öğreniyorsun. Döndüğümde başladığım noktadaki ben değilim. Kendimi daha farklı daha zenginleşmiş hissediyorum.
Hep daha uzaklara gitmek... Keşfetmek ve farklı kültürleri tanımak...
Evet. Asya'da kadın halleri diye bir sergi açacağım. Objektifime ne yansıyorsa onları göstermek istiyorum. Üniversitemizin kadın çalışmaları merkezi var. Sergide satılan fotoğrafların gelirini oraya vereceğim.
Hem de çok stresli. Düşecek miyim, yarı yolda kalacak mıyım, kaza yapacak mıyım... Bir sürü soru işareti var kafamda.
Evet. Yola çıkınca bütün her şey bitiyor. Bütün kaygılarımdan kurtuluyorum.
Asya'dan döndüğümde kitabı bitirmeyi planlıyorum. Kaskın içinde interkom var, sesimi kaydediyorum. Sehayat halindeyken yazmaya vakit olmuyor. Dönüşte sesimi deşifre ediyorum. Günde 600 kilometre filan sürüyorum. Bazen 7-8 saat sürüyor.
Önce resmi evrakları hazırlıyorum. Uluslararası ehliyet, sigorta gerekiyorsa onu alıyroum. Çıkış evrakları dışında motorun bakımını yaptırıyorum. Çantalarımı hazırlıyorum.
Genelde telefondan bakıyorum, en uygun otel, motel, pansiyon neredeyse oraya gidiyorum.
2 buçuk yılda toplam 70 bin kilometreye yakın yaptım.
Çok kamera kullanıyorum. Aksiyon kameram var. Şimdi bir tane de drone aldım. Havadan görüntü çekeceğim.
Yok, motorla seyahat etmek gayet hesaplı oluyor.
Yok, çılgın olduğumu düşünmüyorum ama akılcıl riskler alabildiğimi söyleyebilirim. Riskler alıyorum ama kendime çok zarar vermeyen riskler. Aslında motosiklet kullanan birine göre çok oturaklı bir insanım. Asi ve çılgın değilim. Ama farklı bir yaşam, rutinin dışında bir yaşam çok değerli geliyor bana. Bunun için risk alırım.
Farklı insanlar, farklı kültürlerle tanışmak. Atından inmiş bir seyyah gibi davranıyorlar size. Evini açıyorlar, sohbete giriyorlar. İnsanlar senin hikayeni dinlemek istiyor.
Moğolistan daha önce alışkın olduklarımdan zor bir yol. Yumuşak bir zemin, düşme ihtimalim çok fazla. Sadece Moğolistan ile ilgili sorularım var. Rusya çok tehlikeli değil. Japonya pahalı olacak.
Planım yok. Keşfetme arzumla ilgili... Yorgunsam otoban ve şehir yollarını tercih ediyorum. Keşfetmek istediğimde ve gücüm yerindeyse zorlu yolları seçiyorum.
Dünya bitmez. Ben bitirine kadar devam edecek. Görmediğim, keşfetmediğim ülke kalmayacak.
Farklılıkları deneyimlemek, olduğum yerde saymamak, kendimi tekrar etmemek. En büyük motivasyonum keşfetmek.
Yalnızlık çok sevdiğim bir şey. Çok renkli hayal gücum var. Uzun mesafeler tek başıma giderim daha çok düşünsel anlamda üretebiliyorum.
Afrika'da benzinim bitti, yolda kaldım. Bir keresinde yedek depom vardı, birinde de yardım ettiler. Her sorun çözülüyor. Çözümsüz bir şey yok, sağlık dışında. Hayata da öyle bakmak lazım. Hayatta çok lüks beklentilerimiz olmamalı. Sorunsuz bir tur hayal etmiyorum. Böyle olunca yol, çok güzel hikayelere fırsat vetiyor. Anı koleksiyoncusu gibiyim.
