THY Avrupa Ligi’nde son 8’e kalan üç Türk takımından birisi olan Darüşşafaka Doğuş’ta iki sezondur ter döken basketbolcu Furkan Aldemir, genç olmasına rağmen çok konuşulan sporculardan biri. 25 yaşındaki sporcunun geçmişinde her basketbolcunun hayali olan NBA takımlarından Philadelphia 76ers'in izi var. NBA'e gidişi kadar dönüşüyle de çok eleştirilen Aldemir ile keyifli bir söyleşi gerçekleştirdik. Verdiği hiçbir karardan pişmanlık duymadığını belirten Aldemir, "Orada edindiğim tecrübelerle antreman ve yaşam stilim değişti. Hâla kendimi geliştirmeye devam ediyorum" diyor ve Fenerbahçe'ye transfer olacağı söylentilerine karşı şunları söylüyor: "Benim ve takım arkadaşlarımın düşüncesi şu an bu seneyi başarılı geçirmek. Şimdiki hedefim takımı ve kendimi kişisel olarak daha ileri götürmek."
Ben aslında spora ilkokul dördüncü sınıftayken karateyle başladım. Bu daha çok hobi amaçlıydı. Arkadaşlarımın etkisinde kalarak ilgi duymuştum. Ortaokul yıllarımda amatör bir spor kulübünün antrenörü uzun boylu olmamdan dolayı beni denemelere çağırdı ve basketbola yönlendirdi. Antremanlara her gidişimde bu spora biraz daha bağlandım ve sevdim. Ben sevince ailem de bu sporu sevdi. Onların destekleriyle bugünlere geldim.
Sporda şöyle bir şey var: Aile desteği olmazsa ne kadar yetenekli olursanız olun sporcu için çok zor bir durum. Çünkü aile baskısı spordan uzaklaştırabiliyor. Ailesinin 'Bırak sporu, okula yönel' baskıları yüzünden sporu bırakan birçok yetenekli sporcu tanıyorum. Ailem benim başarılı olduğumu görünce tam destek sağladılar. Eşim de bu konuda çok destek oluyor. Onların desteğiyle kendimi özgüvenli hissediyorum. Hatta babam şu an İzmir'de bir spor okulu kurdu. Alt yapı maçlarına gidip küçük oyuncuları takip ediyor.
O zaman hayatımda çok farklı dönemler oldu. Oradayken ABD'ye gittim ama bunun çok farklı sebepleri vardı. Bunu her defasında düzgün bir şekilde anlatmaya çalışsam da çok farklı şekilde dikta edildi. Kamuoyuna hedef olarak gösterildim. Galatasaray benim kariyerimin önemli parçalarından biri. Orada başarılarım oldu, şampiyonluk yaşadım. Şu an Darüşşafaka Doğuş'tayım. Hedefim takımımı ve kendimi kişisel olarak daha ileri götürmek.
Ben ABD'ye ilk gittiğimde takımdaki tek beyaz oyuncu olduğum için biraz çekindim ama sonra oyunculara duydukları saygının baskın olduğunu gördüm. Ramazan döneminde takım antrenörüme durumu anlattım. Onlarda benim antreman saatlerimi Ramazan ayında iftara göre değiştirdiler. Duydukları saygı ve gösterdikleri hoşgörü gerçekten çok fazla. Bu durumda zorlanmanın aksine rahat ediyorsunuz.
- Boyunuz:2.08
- Kilonuz:109
- Burcunuz?Aslan
- En sevdiğiniz mevsim?
- Yaz
- En sevdiğiniz renk?
- Beyaz, siyah ve yeşil.
- Nelerden hoşlanırsınız?
- Film izlemek ve plesteyşın oynamak.
- Yemek ayırır mısınız?
- Ayırmıyorum ama dikkatli beslenmek adına artık seçiciyim.
- En sevdiğiniz yemek?
- Kebap çeşitleri
- Anne yemeği mi eş yemeği mi?
- Bu çok tehlikeli bir soru. En iyisi babaanne yemeği demek.
- Çay mı kahve mi?
- Çay
- En sevdiğiniz insan?
- Bir insan yerine tüm insanlığı seviyorum.
- Evcil bir hayvanız besliyor musunuz?
- Evet. Bir kedimiz var.
Kişisel kariyerim açısından ABD farklı bir yer. Orada oynamak her basketbolcunun hayali. Ben oraya eksik olarak gittiğimi itiraf edebilirim. Benim için çok farklı bir deneyim oldu. Oraya tekrardan gidersem daha güçlü bir şekilde gitmek isterim ama önce burada şampiyonluk yaşayıp, kupa kaldırmak istiyorum. Ondan sonra tabii ki hedefim ABD'ye gitmek. Ülkemi daha iyi temsil etmek.
Ben yaptığım hiçbir davranıştan, aldığım hiçbir karardan bu zamana kadar pişman olmadım. Hepsi bana çok kıymetli tecrübeler yaşattı. Bu yüzden yine aynı kararı verirdim. Oradaki antreman ve yaşam stilini, sporcuların yaşayış biçimlerini gördüm. Şu an yaşıma göre daha profesyonelim. Yememe içmeme daha fazla dikkat ediyorum. Uykularımın düzenli olması için uğraşıyorum. Antremanlara ekstra çalışıyorum. Onların bana kattığı şeyler farklı. Şimdi ben onları kullanarak bireysel olarak kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Bugünkü başarımda NBA tecrübelerimin etkisi var.
Bunun hakkında şu an konuşmamız açıkcası çok doğru olmaz. Bize söylenen net bir şey de yok. Biz şu an Avrupa liginde mücadele ediyoruz. Şu an son 8'e kaldık. Önümüzde zorlu bir süreç var. Benim ve takım arkadaşlarımın düşüncesi şu an bu seneyi başarılı bitirmek.
Çok farklı bir duyguydu. Kariyer ve para kazanmak için çalışıyoruz ama milli takımda iken tek hedefimiz Türkiye başarısı oluyor. Önümüzde ülkemizde oynanacak bir Avrupa Şampiyonası var. Bu çok önemli. Milli takıma çağrılırsam Türk milleti ve basketbolu için varımı yoğumu ortaya koymaya hazırım.
Ben muhafazakar bir insanım evet ama bundan dolayı hiçbir zaman insanlardan kaçmadım. Muhafazakarlık her şeyden kendini soyutlamak demek değil. Yine de düşmanlık yapanlar oldu. Onları kendimden uzak tuttum. Yapmak istediğiniz şey belli niyetiniz halis ise Allah yardım ediyor. Diğer arkadaşlarım kadar yetenekli bir sporcu olamayabilirim ama ben mücadele ederek, Allah'a iman ederek buralara geldim.
Gittiğimiz ülkelerde bize düşmanlık besleyenler olabilir ama bizim yapmamız gereken onlara karşı hoşgörülü olmak. Onlar bize saygı duymasa bile biz, en doğru şekilde nasıl olmamız gerektiğimizi göstermeliyiz. Ancak bu şekilde bize karşı önyargılı düşünceleri değiştirebiliriz. Hem insan olarak hem de Türk milleti olarak örnek olmalıyız. 2015 yılında Rusya ile ilişkiler bozulduğunda Moskova'ya özel korumalar eşliğinde maça gittik ama orada olumsuz tek bir tezahuratla bile karşılaşmadık.
Biz sporu kendi bedenimiz üzerinden yaptığımız için basketbolcu bacaklarına, kollarına ve kafasına iyi bakmalı. Yediğine içtiğine dikkat etmeli. Boy ve kilo da orantılı olmalı. Örneğin benim boyuma göre daha kilolu olmam gerekiyor.
Ben kaybetmekten ve haksızlıktan asla hoşlanmam. Kaybetmemek için de çok çalışıyorum ama doğru insan olmak da önemli. İnsanların güvendiği, örnek gösterdiği sporculardan biri olmak istiyorum.
Çok sakin biriyim. İnsanları kırmaktan korkarım. Özel hayatımda da iş hayatımda da sosyal hayatımda da her zaman dürüst olmaya dikkat ediyorum. İnsanlara karşı kin beslemiyorum. Bana karşı hata yapmış olabilirler. Ama ben insan olarak iyi olmalıyım.
Muhakkak. Kaç sene NBA'de oynadı. Fedarasyon başkanı oldu. Hidayet abinin kişisel başarısı hem kendini hem de Türk basketbolunu tanıtımında etkili. Küçükken NBA maçlarını izlerken Hidayet abiyi, Mehmet Okur'u izliyorduk. Onlarla büyüdüm. Mirsad Türkcan, Kerem Gönlüm gibi isimleri örnek aldım.
Hidayet Türkoğlu'nın Türk basketbolcuları açısından çok iyi bir kariyeri var. Onun hedefinde fedarasyon başkanı olmak vardı. Ben ise basketbol hayatımı sakatsız bir şekilde bitirdikten sonra ailemle vakit geçirerek ülkeme ve dinime faydalı olmak isterim.
Bu sezon yaklaşık 70 civarı kamp yapacağız. Bu yüzden antremanlar hazırlık süreci derken çok yoğun geçiyor. Eşim ve ailemle boş olan her anımı geçirmeye çalışıyorum. Düzenli antraman,uyku, dikkatli beslenme ile geçiyor günlerim.
