|

Unutuldular

Atme’deki 300 bin nüfuslu mülteci kampının nüfusu Rus saldırıları nedeniyle her geçen gün artıyor. En az 40 bin kişinin daha geldiği tahmin edilen kamplarda salgın hastalıklara karşı yaşam mücadelesi veren Suriyeli mülteciler “Burada unutulduk. Üzerimizde sadece Allah’ın rahmeti var” diyor.

Yeni Şafak ve
04:00 - 1/11/2015 Pazar
Güncelleme: 01:44 - 1/11/2015 Pazar
Yeni Şafak

Suriye'nin Türkiye sınırındaki kasabası Atme dev bir mülteci kampına dönmüş durumda. Dağların arasına kurulan kamplarda 300 bine yakın Suriyeli yaşıyor. Bu kamplarda başka ülkelere gidecek parası olmayan ülkenin en fakir aileleri yaşıyor. Aralarında 'Mülteci de olsam vatanımda kalayım' diyenler de var, bunun için çamur ve salgın hastalıklara rağmen kampta yaşam mücadelesi veriyorlar. Kamp zaman zaman bombardımanların da hedefi oluyor. En son ABD uçakları kampın çevresindeki muhalif hedeflerini bombalamış, saldırıda çok sayıda mülteci de hayatını kaybetmişti.



BİNLERCE ÇADIR GEREKİYOR


Rusya'nın Suriye'de giriştiği son hava operasyonları kampın zaten fazla olan nüfusunu daha da şişirmiş durumda. Rus saldırılarından kaçmaya çalışan Suriyeliler yanlarına sadece birkaç parça giysi alarak yollara düşüp Atme'ye geldiler. Acil ihtiyaç olarak binlerce çadır daha gerekiyor. Son Rus saldırılarıyla birlikte kampa 40 bin yeni mültecinin daha geldiği tahmin ediliyor.





RUSLAR AYRIM YAPMADAN VURUYOR


Ali Mustafa, IŞİD'e karşı savaşan bir ÖSO birliğindeyken yakın zamanda Rus uçaklarının hedefi olmuş. Saldırıda kolunu kaybettiğini söyleyen Mustafa, ailesini de alarak Hama'dan geldiğini anlatıyor: “Eniştem ve kardeşim aynı saldırıda şehit oldu. Rus uçağı sivil-askeri hedef ayrımı yapmıyor. Bizim bulunduğumuz bölgede IŞİD yoktu, Ruslar bizi neden bombaladı? Bu kente hiç yardım gelmiyor. Sanki unutulduk. Rus uçakları sivilleri hedef alıyor. Üzerimizde sadece Allah'ın rahmeti var. Başka da bir yardım yok.” 60 yaşındaki Amine Teyze de Hama'dan gelmiş. “Çok fazla ömrüm kalmadı. Şehit oğlumun çocukları yaşasın diye buraya geldim. Keşke bir çadırımız olsa” diyerek yardım istiyor.



Yavaş yavaş ölüyoruz




Sivil toplum kuruluşlarının insani yardımları olmasa bu dev kampa adeta yeni mültecilerden başka gelen giden olmayacak. Dünya onları çoktan unutmuş durumda. Savaştan önce Hama'da devlet memuru olan ve kampın koordinasyonunu üstlenen 67 yaşındakli Faysal Tavil de bunun farkında. Aslında hiçbir şeye yetmeyecek olan ihtiyaç listesini bize gösterirken dayanamıyor ve bağırmaya başlıyor: “Burada yaşamaya çalışan çocuklar terörist mi? Çamurun içinde yavaş yavaş ölüyoruz! UNICEF nerede? Uluslararası kurumlar nerede? Bizi önce Esed vurdu şimdi de Rusya vuruyor! Hep ölen biz oluyoruz. Dünya da bizim adımıza saçma sapan açıklamalar yapıyor, burada bir çadıra bile muhtacız.”



Buradan sonrası ölüm




Yere serdiği bir sedirin üstünde ailesiyle birlikte oturan Ahmet'le konuşuyoruz. Bu ikinci yer değiştirmesi olmuş. Önce Humus'taki evlerinden ayrılıp Hama'daki akrabalarının yanına sığınmışlar. Rus uçakları yeniden hayatlarını alt üst etmiş ve Atme'ye gelmiş ailesiyle. O da çamurun içinde oturan binlerce vatandaşından farksız. “Artık bir şey istemeye dahi gücümüz kalmadı. Suriye'de


gelebileceğimiz son noktaya geldik, buradan sonrası artık ölüm” diyor.




#Türkiye sınırı
#Atme
#mülteci kampı
8 yıl önce