Şanlıurfa'nın Halfeti ilçesinde 70 yaşındaki kilim ustası Hanifi Güven, dedesinden kalan ve gürgen ağacından yapılmış 150 yıllık tezgahta kaybolmaya yüz tutan mesleğini yaşatmaya çalışıyor.
İlçe merkezine 30 kilometre mesafedeki Saylakkaya Mahallesi'nde yaşayan Güven, ilerlemiş yaşına rağmen dedesi tarafından Ermeni asıllı bir ustaya yaptırılan tezgahta 55 yıldır kilim, yolluk ve savan dokuyarak mesleğini icra ediyor. Hanifi Güven, yaptığı açıklamada, yöredeki en eski tezgahta elle kilim dokuyan son kilim ustası olduğunu belirtti. Eskiden bölgede bu meslekleri Ermeni ustaların sürdürdüğünü anlatan Güven, "Bu mesleği dedem, kayınbabası olan bir Ermeni ustadan öğrenmiş. Babam da dedemden öğrenmiş. O da yaşlanınca bana öğretti. Ben de 55 yılldır aynı tezgahta kilim dokuyorum." dedi.
Bir zamanlar kilim ustasının çok kıymetli olduğunu belirten Güven, şöyle konuştu:
"Bu meslek dedemin ve babamın anlattığına göre buralarda yaklaşık 200 yıldan fazladır yapılıyor. Dedem, o zamanlar Ermeni bir kızla evlenmiş. Bu mesleği kayınbabasının yanında öğrenmiş. Bu tezgah o zamandan beri var. Tezgahım 150 yıllık, belki daha fazla. Gürgen ağacından yapılmış, çok sağlam. Babam, 1-2 defa kızaklarını değiştirdi. Hala iş görüyor. Babam burada çalıştı. Sonra yaşlanınca yerini ben aldım. 8 çocuğumu bunu meslekle büyütüp okuttum."
Aşağı mahallede bir usta daha olduğunu ancak onun da uzun zamandır mesleği bıraktığını aktaran Güven, "Buralarda eskiden çok iyi ustalarda vardı. Çoğu rahmetli oldu." ifadesini kullandı.
Kilimlerini eski kıyafetlerin iplerinden dokuduğuna işaret eden Güven, "Kadınlar, evlerindeki eski kazakları sökerek ip ve yumak haline getiriyor. Ben de o ipleri işleyerek kilim, yolluk ve çul haline getiriyorum. Kilimler, elle dokunduğu için daha da sağlam oluyor. Bir kilim 80 liraya mal oluyor. Şükürler olsun, geçimimi karşılıyor." diye konuştu.
Mesleğinin kaybolmaması için yetkililerden destek isteyen Güven, şunları söyledi:
"Yaşım 70. Bu işi hala severek yapıyorum. Babamdan öğrendiğim mesleğimi ben de başkalarına öğretmek istiyorum. Yetkililer, kurs açsınlar, birileri öğrenir. Oralarda bir kaç eleman yetişir ve meslek kaybolmaz. Bu bizim kültürümüzün bir parçası. Ben de ölürsem buralarda bu mesleği icra edecek kimse kalmayacak. Yetkililerimiz destek çıksın, bu meslek kaybolmasın."
