Çocuk edebiyatının ne olduğu ne olmadığı konusunda gönlüme yatan en doğru cümleleri ondan duyduğumu itiraf etmeliyim. Bir televizyon programında kendisine çocuk kitaplarının üzerine koyulan “3 yaş +, 7 yaş +” vb yazıların aslında neyi ifade ettiği sorulmuştu. Paksu, kendisiyle söyleşi yapan programcıya dönüp şöyle dedi: “ Bu o kitabı okuyacak olan çocuğun alt yaşını belirler, yanındaki artı ise elli, doksan yahut on iki demek olabilir. Bunu dondurma yemeğe benzetebiliriz. Bir çocuk şu kadar aylıktan önce dondurma yiyemez diyebiliriz ama dondurma yemeniz için bir üst yaş sınırı yoktur. Dondurmayı herkes sever” Çocuk edebiyatı hakkında duyduğum en güzel cümlelerden biri budur benim.
Zeynep Sevde Paksu kitaplarında “espriye” önem veren bir yazar. Onun Süper Defter Serisi'ni çocukların çok severek okuduklarını kaç kez gördüm. En son kendi oğlumla yaşadım bu tecrübeyi. Kitapları çantasına koyup okula götürmek ve sınıf arkadaşlarını güldürmek istedi. Bir çocuk neye güler neyi komik bulur çok iyi biliyor yazar. Paksu'nun kitaplarındaki bir diğer unsur da gezme, görme, keşfetme, dokunma, merak etme, kurcalama, pes etmeme… Yazarın, -basında da kendine çokça yer bulan- Kaplumbağa Batuta Günlükleri adını taşıyan serisinde bu unsurları görebilirsiniz. Kaplumbağa Batuta, İbn-i Batuta'nın izini süren bir kaplumbağa. Önce İstanbul'u gezdi, ardından Kudüs'ü. Kudüs'ü anlatan ilk çocuk kitabı da böylece yazılmış oldu. Bu seri devam edecek. Mekke Medine sıradaki kitap zannediyorum. Biz gelelim yeni masalına… Bay Ka Buk ve Ejder'e yani. Masalı sevdim. Çocuklarım da sevdi. Onlar resimlere, masalın doğallığına, masaldaki cesarete, meraka ve mutlu sona bayıldılar. Ben bu özelliklerinin dışında da sevdim masalı. Sadece ben değil kitabı okuyan benim yaşımdaki pek çok kişi de ayrıca sevecek bu kitabı galiba. Çünkü kitap bizim geçmişimizden bizlere gönderilmiş bir mektuba benziyor azıcık. Bizi korumak, kollamak adına önümüzün nasıl kesildiğini hatırlatıyor. “Dışarısı tehlikeli, onu deneme, bunu dene, şunu yapma bunu yap” diyen bir sürü insanla tanışmadık mı hepimiz? Ve birçoğumuz cesaretini kaybetti. Kitapta cesaretini kaybetmeyen bir ejder var. En güzeli de ne biliyor musunuz? Bu ejder kendisini kollayayım derken çevresine duvarlar örmeye çalışanlardan nefret etmiyor. Onların da kendi etraflarına ördükleri duvarları yıkmalarını temenni ediyor. Hüzünlendiniz değil mi? Demiştim güzel masal diye…
Bay Ka Buk ve Ejder'i Mert Tugen resimlemiş. Çok da güzel olmuş. Kitap ise şu cümleyle başlıyor “Ülkemin tüm ürkek ejderlerine… Zeynep Sevde”
• • •
Bay Ka Buk ve Ejder
Zeynep Sevde Paksu
Çizer: Mert Tuge
Taze Kitap
Eylül 2016
32 sayfa
