Çocuk Edebiyatı dalında son dönemlerde oldukça çeşitli ve farklı eserler görmeye başladık çok şükür. Eskinin o didaktik, parmak sallayan çocuk kitapları yerine çocukların yüreklerine hitap eden, onları en hassas yerlerinden tutmasını beceren eserlerde gördüğümüz artış, bizleri ziyadesiyle mutlu ediyor. Taş Masalları da bu eserlerden biri. Erdem Yayınları'ndan çıkan ve kısa sürede ikinci baskısını da yapan, sadece çocukların değil, birçok yetişkinin de yüreğine dokunmayı başarabilmiş bu güzel eserin yüreği çocuk kalmış iki güzel yazarıyla kısa bir söyleşi gerçekleştirdik. Aslında onların söyledikleri satırlarla kayıt altına alınması kabil cümleler değil, yaşama mal edildiğinde hayat bulan cümlelerdi. Fakat sizlerle paylaşmak adına elimizden geldiğince satırlara taşıdık. Söyleşiyi okuduktan sonra bana hak vereceğinizi düşünüyorum.
Dinliyoruz. Okuyoruz. Anlatıyoruz. Yazıyoruz. Yaşıyoruz. Aslında tek bir kelimeyle söylemek gerekirse oynuyoruz.
Her şey bir çocuğun verdiği bir avuç taşla başladı. Her ne kadar taşlara aşina olsak da doğaçlama toplanmış bu bir avuç taş bize ilham verdi. Çünkü hiçbiri diğerine benzemiyordu. Renkleri, şekilleri, boyları farklıydı. Onları bir araya getirmeye başladığımız zaman birtakım resimlerin ortaya çıktığını fark ettik. Taşlar hep birlikte kendi masallarını anlattılar. Biz de o masalları dinleyip kayda geçirdik aslında.
Bir taşın çizgilerini okumaya başladığınız zaman orada toprağın, suların, rüzgârların hikâyelerini görüyorsunuz. Yeni bir misyon? Taşlar eski yeni gibi kelimeleri, kavramları geçersizleştiriyor. Taşa dokunmak zamana, zamanın belleğine dokunmak gibi. Biz sadece duymaya, duyurmaya, duyduklarımızı paylaşmaya çalıştık.
Neden olmasın. Taş, toprak, çamur, kum, ağaç dalları… Biz bütün bu doğal malzemeler arasından taşı seçtik. Çok sert, biçim verilemez ama çeşitliliğiyle de hayali kışkırtan bir malzeme. Maksadımız çocukların (ve yetişkinlerin) taşa, toprağa dokunmaları, onlarla hemhal olmalarıydı.
Evet, ilk imzamızı geçen mart ayında CNR'de yapmıştık. Altı ay sonunda ikinci baskısını yaptı Taş Masalları. Oyun ve masal arkadaşlarımızın çoğalması bizi mutlu ediyor. Paylaşılan her bir yeni taş masalı fotoğrafı ile çocuk gibi seviniyoruz. Farklı şehirlerde ve İstanbul'un farklı ilçelerinde farklı yaşlardaki çocuk ve yetişkinlerin “taş masalları”na şahitlik ettik. Yüz yüze şahitlikler dışında sosyal medya üzerinden aldığımız fotoğraflar, kısa mesajlar, videolar, ses kayıtları da var. Serinin altıncı kitabı olan Taşların Şarkısı için kendi uydurup söyledikleri (uydurmak olumlu manada kullanılıyor tarafımızdan, biz çocukların istedikleri gibi uydurmalarını, doğaçlamalarını istiyoruz) şarkıları paylaşanlar oldu bizimle anneleri / öğretmenleri vasıtasıyla. Bu şarkılardan bir kısmı dilimize dolanmış durumda. Hâlâ hatırlayıp mırıldandıklarımız var evin içinde.
Taş Masalları bir seri olarak devam etmeye müsait. Tabii bu yayıneviyle, satışlarla ve genel olarak okur geri dönüşleriyle de ilişkili. Bakalım, nasip. Taş Masalları dışında pek çok projemiz ve taslağımız mevcut. Taslaklar üzerinde biraz fazla düşünen ve çalışan bir çiftiz. Dolayısıyla yeni eserler, bizim 'olduğuna' ve artık okurlarımızla veya bizim tabirimizle oyun ve masal arkadaşlarımızla buluşabileceğimize ikna olmamız ile de direkt ilişkili.
Birçok oyun ve masal arkadaşı kazandığımız için anlatacak hatıra da çok fazla aslında. Elif Ümit çiftinin masalından tutun da taşlarla üç boyutlu yapılar kurmaya, şehirler oluşturmaya kadar pek çok sürprizle karşılaştık. Çocuklara oynama ve kendini ifade etmeleri için ortam hazırladığınızda kendilerini rahatlatabiliyorlar belki doğrudan söyleyemedikleri şeyleri taşlarla resmediyorlar. Sonra gelsin bu taşların üzerinden seken kelimeler, masallar… Çocukların oyunlarına karışmadık ama isterlerse onlarla birlikte oynadık ve her yaştan çocuk, dileğimizin oyun ve masal arkadaşlığı olduğunun farkındalığını hissettirdi, yaşattı bize. Bu şükrettiğimiz bir hâl.
Taş Masalları çıktıktan sonraki ilkokul / kütüphane etkinliğimizde bir kız öğrenci tarafından anlatılan kısa masal oldu bize hediye gibi. “Bir adamla bir kadın varmış. Biri çocukları diğeri kitapları çok severmiş. Evlenmişler. Ne yapalım diye düşünmüşler. Taş Masalları yapmışlar.”
Ümit hep var şükür.
Taş Masalları - (6 Kitap)
Ümit Yaşar Özkan, Elif Konar Özkan
Erdem Çocuk
2016
144 sayfa
