Adalet, şefkat, merhamet, dürüstlük, alçakgönüllülük, yardımlaşma, helalleşme, selamlaşma, içtenlik, cömertlik, fedakarlık, minnettarlık gibi 24 altın değer kapsamında Üsküdar Üniversitesi bu yıl ilk defa "Yüksek İnsani Değerler Ödülleri" ile örnek kişileri ödüllendirdi. Ödül alan 6 kişi ve kurumun içerisinde herkesin dikkatini çeken bir anne vardı. Sakarya'da yaşayan Saniye Altakhan 9 yıldır baktığı engelli üvey kızıyla nasıl insan olabilineceğini herkese gösterdi. Altakhan, kurduğu 'Anadolu Engelli Anneleri Derneği'yle de engellilerin sesi olabilmek için uğraşıp duruyor.
Saniye Hanımın kızı Hanife Altakhan, 8 yaşındayken annesini trafik kazasından kaybeder ve 5 kardeşiyle yetim kalır. Babası da Saniye Altakhan ile evlenir. 5 yıl üvey annesiyle yaşayan Hanife ve kardeşleri babalarını kanserden kaybedince Saniye Hanım ile yolları ayrılır. Ama Saniye Hanım üvey çocuklarına her zaman uzaktan uzağa göz kulak olmuştur. Hanife evlenir ve evliliğinin yedinci yılında geçirdiği kazayla hayatı alt üst olur. Beyninde oluşan nörolojik hasar sebebiyle 9 ay yoğun bakımda kaldıktan sonra kocasına bakıma muhtaç halde teslim edilir. Kocası tarafından yıllarca güneş görmeyen bir odada kötü şartlarda bakılan Hanife'yi üvey annesi Saniye Hanım kurtarır. 9 yıldır da hiç şikayet etmeden kızına bakarak onun hayatını normale döndürmek için büyük bir mücadelenin içine girer. "Ben tek kelimeyle anneyim" diyen Altakhan, "Doğurduğuna değil doğurmadığına bakabilmektir annelik. Ben bu yola çıkarken bir tarafa anneliği bir tarafa vicdanımı koydum. Vicdanım anneliğimden daha ağır bastı" şeklinde konuşuyor.
Üvey kızını eşinin yanından alıp bakımını üstelenen Altakhan, yıllar süren büyük mücadelesi sonucunda Hanife'yi yavaş yavaş ayağa kaldırmaya başarır. Büyük sevgi ve şefkat örneği göstererek yoğun bir tedavi süreciyle elinden geleni yapan Altakhan, öncelikle işinden ayrılır ve tüm zamanını Hanife için harcar. Evini Hanife'nin yaşayabileceği bir alana çevirir. Bahçeyi yürüyüş eğzersizleri için düzenekler kurarlar. Eve fizik tedavi için aletler alır. 38 yaşında olan Hanife şu an ayağa kalkabiliyor. 'Canım annem' , 'Canım kardeşim' gibi kısa cümleler kurabiliyor. Üvey anne kavramının kendisi için çok itici olduğunu söyleyen Altakhan, "Engeller inanç ve sabırla aşılır. Engelli anneler hiçbir zaman vazgeçmemeliler. Hanife gibi olan yavrularımız için yakın zamanda 'Anadolu Engelli Anneleri Derneği'ni kendi evimin bahçesine kurdum. Onların sessiz çığlıklarının sesi olmak için uğraşıyorum. Bireysel olarak değil kurum olunca sesimizi duyurabiliyoruz ancak" diyor.
Engelliler için devletin bütün kapıları açtığını belirten Altakhan, sosyal hayattaki kapıların kapalı olduğunun altını çiziyor. Günlük yaşamda engellilerle dalga geçilecek türden uygulamalarla karşıladıklarını söyleyen Altakhan, "Sokağa çıktığımızda kızımın haşatı çıkmış halde eve geri dönüyoruz. Sakarya Üniversitesi öğrencileri her zaman bizim yanımızda olup duyarlılık oluşturmak için ellerinden geleni yapıyor. Devlet yedi cihana savaş açmış bekliyor, elinden geleni de yapıyor ama yetersiz. O yüzden toplum olarak harekete geçmeliyiz. Vicdanlarımızdaki engelleri kaldırmalıyız" ifadeleri kullanıyor.
Sakarya'da 51 tane engelli derneği bulunuyor. 7 binden fazla ise engelli var. Saniye Altakhan engelli aileler olarak yaşadıkları sıkıntıları şu cümlelerle anlatıyor: "Devlet hastanelerimiz özel hastahanelerden çok daha güzel ama bu hastanelerde bir tane bile fizik tedavi ve rehabilitasyon merkezi yok. Sadece Hanife için değil tüm engelli evlatlarımız için uğraşıyoruz. Fizik tedavinin olduğu şehirlere gidiyoruz. Oralarda kalıyoruz. Kimse hangi şartlarda gittiğimizden haberdar değil. Hanife'yi taşımaktan kolumun bağları koptu, belimde fıtık çıktı. Çok zor günler geçirdim. Ne yazık ki tüm engelli anneler bu durumda"
Devletin bakıma muhtaç kişilere verdiği maaşın yetersiz olduğunu söyleyen Altakhan, "Bu toplumda yüzde 98 oranında engeli bulunanların çoğu bakıcısı tarafında şiddete maruz kalıyor. Engelliye maaş bağlanıyor ama ne şekilde bakıldığı kontrol edilmiyor. Hanife yıllarca eşinden şiddet gördü. Benim kızım tatlıyı, ekşiyi, tuzluyu unutmuştu. Kocasının elinden aldığımda perişan bir haldeydi. Verilen maaşla nasıl bakılıyor, durumları iyiye gidiyor mu diye sağlık kontrolleri yapılmalı. Engelli bakanlığı sırf denetim için kurulmalı" diyor.
