Yönetmenliğini David Frankel'ın yaptığı ve Will Smith, Edward Norton, Keira Knightley, Helen Mirren ile Kate Winslet gibi ünlü oyuncuların başrollerini paylaştığı Gizli Güzellik, bu hafta vizyona girdi. Howard Inlet isimli bir reklam yöneticisinin dramına odaklanan film, kızının ölümüyle birlikte hayatla bağlarını koparan genç adamın zamana, aşka ve ölüme dair sorularına yanıt arıyor. Modern insanın hayatı mistik (manevi değil!) boyutlarıyla yaşamaktan mahrum kaldığına dair vurgular yapan filmin senaryosu bir o kadar manevi duyarlılıktan arındırılmış, son derece yüzeysel ve samimiyetten uzak diyaloglorla örülü. Filmde çalışma arkadaşları, kızının acısıyla hayattan küsen Howard'ın durumuna üzülür, çok önem verdiği zaman, aşk ve ölüm kavramlarına mektup yazdığını öğrenince de harekete geçerler. Sözleşme yaptıkları üç tiyatro oyuncusunun yardımıyla onu eski haline döndürmeye çalışır, bu yolda ona oyunlar oynamaya başlarlar.
Gizli Güzellik, görsel yönüyle oldukça başarılı bir yapım. Hayatın sıradan anlarını son derece şık kadraj ve hareketlerle beyazperdeye taşıyan görüntü yönetmeni Maryse Alberti, ortaya iyi bir iş çıkararak mesleğinin hakkını vermiş. Filmin oyunculukları gayet başarılı. Helen Mirren başta olmak üzere, güçlü oyunculuklara şahit oluyoruz. Ancak başarılar bunlarla sınırlı. Film meselesini anlatmada ciddi sıkıntılar yaşıyor. Kararsızlık belirgin biçimde öne çıkıyor. Arkadaşları iyilik mi yapıyor, kötülük mü, anlaşılmıyor. Filmin diyalogları derinlik ve samimiyetten yoksun. Diyaloglarda geçen mevzular seyircide karşılık bulmuyor. Zaman, aşk ve ölüm kavramları ile insan yaşamına dair bazı meselelerle ilgili alt metin iyi oluşturulamamış. Bu sebeple pek çok ifade muğlak ve hatta anlamsız kalıyor. Yönetmen, meselesini mantık çerçevesine doğru biçimde oturtamamış. Filmde bu yönüyle doğallıktan uzak, mantık sınırlarını zorlayan yapay bir atmosfer oluşturulmuş. Ele aldığı önemli kavramlar ve rol alan güçlü oyunculara rağmen kötü iş çıkarmak da ayrı bir yetenek olsa gerek.
