Doğru futbol oynayacaksanız futbolun doğrularını yapmak zorundasınız.

Sezon başından itibaren “bu ekibin, takım olması için zamana ihtiyacı var” dediğimizde bu kadar uzun zaman dilimini kastetmemiştik.

Zorluk derecesi az olan maçlardan farklı mağlup ayrılmasına rağmen kırılgan yapıyı gündeme getirip öncelikli olarak bu yapıdan kurtulması gerektiğini ön görmüştük. Tüm bunların ışığında geçen süreye baktığımızda kadrolarını daha az yeteneklerle değiştiren ekiplerin takım olmayı başarmasına rağmen, Trabzonspor, her hafta değişken bir yapıyla bunu başarmaktan yine çok uzak göründü.

Savunma güvenliğini ön planda tutup, N'Guemo ve Custodio'yu ikinci bölgenin güvencesi olarak sabit tutan Tolunay Kafkas, Ömer ve Mervan'ı kenarları savunmada önde tutup, Özer destekli Rodallega ile sonuç üretmeye çalıştı ve bu anlayışa da bağlı kaldı. Savunmada ve orta alanda adam değişikliği yapmasına rağmen bunu anlayışla destekleyemeyen Ersun Yanal'ın öğrencileri, ne zamanki ilk çeyrek dolarken ısrarla sol kenarda oynatılmaya çalışılan Mehmet Ekici ile Castillo yer değiştirince oyun üstünlüğünü ele geçirdi.

İkinci yarıda oyun ve hücum etkinliğini eline geçiren Trabzonspor, ilk yarıda sadece oyunu kontrol edip takım savunmasını ön planda tutunca pozisyon üretmekte sıkıntı yaşadı.

Trabzonspor kazanacağı gol pozisyonları bulmadı mı, buldu. Sonuç üretebilirmiydi, üretirdi. “Neden üretemedi?” sorusuna en iyi cevabı sonuç üretecek ayakları alanlara sormalı…

Trabzonspor, kazanamadı ama en azından kaybetmedi.

Sonuç olarak Akhisar'ın kalecisi Fatih Öztürk, Trabzonspor'dan neden gitmek istediğini dün akşam eylemiyle de gösterdi.