Futbol adına ne yaptığını bilen, eksik kaldığı noktalarda bir birini tamamlayan, her şeyden önemlisi Emre Belezoğlu gibi oyunu yönlendiren bir oyuncuya sahip olan Başekşehir hak ettiği bir galibiyet aldı.

Geniş alanda oynama meziyetini kazanmış, son iki sezondur bir arada oynamanın getirdiği avantajla takım savunmasını yapma özelliğinide kazanan Başakşehir, sahanın tamamını kullanırken Trabzonspor'u da bu ölçüde tuzağa düşürdü.

Kendi savunmasını çakılı tutup geriden oyunu Emre ile başlatma alışkanlığını Trabzonspor karşısında maç boyunca uygulayan ev sahibi ekip, Mehmet Batdal'ın fazla varlık gösterememesine rağmen Visca ve Cengiz ile özellikle maçın ilk yarım saatinde önemli pozisyonlar buldu.

Trabzonspor, ceza alanı çevresinde serbest vuruş kazanma arzusu ile yanıp tutuşurken pozisyon üretmeyi başaramadığı gibi, bulduğu fırsatları da değerlendiremedi. Mehmet Ekici'nin direkten dönen şutu gol olsa Trabzonspor belki bu deplasmandan da puanla dönerdi ama oyun olarak yine tatmin etmezdi.

Mehmet Ekici ve Okay ile hücumu destekleyen bordo-mavili takımda göründü ki Aytaç da, Onazi de savunma önünde takımı yönlendirecek görüntüden uzak. Bu alanda zaman zaman Aytaç'ı oynatan Ersun Yanal, bu maçta Onazi'yi denedi ama bu futbolcu da savunma güvenliğine katkı sağlayamadığı gibi hücumu da organize edemedi.

Trabzonspor'un yediği golde teknik heyetin yapacağı hiçbir şey olmaz. Bu sadece sporcunun zekası ve üretkenliği ile ilgili bir sorundur. Emre'yi hücuma sokarsan ve yaklaşık otuz metreden gelen topa müdahale edemezsen, hepsi bir kenara hem kendin hem de arkadaşın için oynamazsan takım o-la-maz-sın!

Takım olmak da sadece bir arada antrenmana ve maça çıkmakla olmaz.

Bilmem anlatabildim mi?