Dirk Advocaat maçtan bir gün önce yaptığı basın toplantısında Krasnodar deplasmanındaki stratejisinin ipuçlarını vermişti. Sahaya çıkan kadro, Advocaat'ın kurduğu “Kazanmak için çıkıyoruz, bunu kontraataklarla da başarabiliriz” cümlesinin karşılığıydı. Fenerbahçe, savunmada bekleyip Lens ve Emenike, hatta Sow ve Alper'in süratinden faydalanacaktı. Kağıt üstünde kabul edilebilir bir stratejiydi ama daha dördüncü dakikada gelen gol bütün planları alt üst etti. Sarı-lacivertliler topun arkasında beklerken rakibe sadece gölge savunma yapınca golü yemek kaçınılmaz oldu. Gol öncesi pası yapan, top süren, orta yapan ve kafayı vuran Krasnodarlı futbolcular muhtemelen idmanlarda dahi bu kadar rahat futbol oynamıyordur.

Fenerbahçe için bir başka büyük sorun yenen golden sonraki dakikalardı. Maç öncesi stratejisi dört dakikada boşa çıkan Advocaat ve öğrencileri skora en ufak bir tepki bile gösteremediler. Bu bir alternatif bir plana sahip olmamaktan mı, olsa bile oyuncuların insiyatif alamamasından mı ya da dün özelinde göze batan aşırı tutukluktan mıydı, bilinmez. Ancak Fenerbahçeli futbolcuların ne konsantrasyonu ne de fiziksel durumu maçın öneminin hakkını verdi.

Maç başında taktiksel planın bir parçası olan ama sıfır faydayla oynayan Emenike'ye 70 dakika sabrederken de Advocaat formsuz ve konsantrasyonsuzdu. Fenerbahçe'yi bu kadar zayıf bir biçimde gören Krasnodar maç içinde cesaretlendi ve etkinliği arttı. Oysa ki, Fenerbahçe vasatını bulsa dahi istediği skora alıp döneceği bir rakibe karşı oynadı. Ancak karşılaşmanın görüntüsü sarı lacivertlilerin 1-0'lık mağlubiyetten şikayet etmeyeceği şekilde gelişti.

Fenerbahçe, Krasnodar'ı eleyebilir ama dünkü haliyle değil. “Bu sezon tek seçeneğim olsa Süper Lig'de yarışmaktansa Avrupa Ligi'ni kazanmak isterim” diyen Advocaat'ın takıma müdahele etmesi, kendi tercihlerini de gözden geçirmesi gerekir. İki takımın kadro kalitelerine bakınca, Fenerbahçe'nin kolayı zorlaştırdığı çok açıktı.