Bursaspor için Mutlu Hoca ile yeni bir başlangıç, Fenerbahçe için zirve yarışında umutları tazeleme maçıydı. Bu sebeptendir ki, iki taraf da fazlasıyla motive başladı karşılaşmaya. Fakat ilk düdükle beraber yüksek motivasyonun ortaya çıkardığı mücadele, kaliteyi beraberinde getirmedi, hatta belki oyunun pozitif yanlarını törpüledi. Orta saha kapışması şeklinde geçen ilk yarıda Fenerbahçe'nin enerjisi ve özgüveni daha yüksekti. Bu durum doğal olarak ikili mücadelelere yansırken, Bursasporlu futbolcuların daha fazla sarı kart görmesine ya da kart kredisini doldurmasına yol açtı. Fenerbahçe, pozisyonsuz maçta tartışmalı penaltıdan öne geçti. Böylesine kilit ve kısır bir maçta golü bulmak ve öne geçmek fazlasıyla önemliydi. Skoru korumak ve topun gerisinde beklerken rakibe tehdit oluşturmak, Fenerbahçe'nin bu kadrosuyla en iyi yaptığı şey. Üstüne Bursaspor'un eksik kalması, sarı-lacivertlilerin işini iyice kolaylaştırdı. Bursaspor'u oyunda tutan faktör, yeşil-beyazlı tribünlerin özlenen tablosuydu.

İkinci devre 10 kişilik Bursaspor gücünün yettiği kadar beraberliği ararken, Fenerbahçe yapması gerekeni eksik bir biçimde yaptı. Doğru karşı atakları yapıp, maçı kopartması gereken sarı-lacivertliler riskli skorun bedelini ödedi. Bursaspor'un golü de ilkine benzer şekilde tartışmalı bir penaltıdan geldi.

Oyunun tümünü düşününce Fenerbahçe'nin büyük bir fırsat kaçırdığı gerçeği ortaya çıktı. İki maç önceki Başakşehir galibiyeti sonrası bulunduğu konuma tekrar gelebilirdi sarı-lacivertliler. Maçın gidişatı, rakibin 10 kişi kalması; herşey Fenerbahçe'nin istediği gibi gitti ama Advocaat ve öğrencileri şampiyonluk yolunda onları tekrar umutlandıracak üç puanı alamadı.