Riekerink ilk defa doğru bir arayış içine girdi. Çift forvet düzeninde rakip stoperlerle boğuşma görevini Umut Bulut'a verip, skor bulması en muhtemel isim olan Podolski'nin yüzünü kaleye çevirmeyi denedi. Podolski bu düzende daha çok top kullanacak ve de ceza sahası ve çevresinde daha etkili olabilecekti. Ancak Alman yıldız bu beklentilere cevap veremedi. Zaten Podolski'nin sezon boyunca gösterdiği performans istatistiklerinin yanında oldukça sönük kaldı. Snejder'in yokluğunda, Podolski'ye bağımlı kalan Galatasaray hücumu rakibin uygunluğuna rağmen beklentilerin altında kaldı. Sarı-kırmızılılar rakip yarı sahaya gittiği anlarda ileri uçtaki oyuncularından fayda sağlayamadı.

Galatasaray'ın 4-4-2'si en çok Selçuk İnan'a yaradı. Selçuk, Fatih Terim dönemindeki günlerini andıran bir performans sergiledi. Zaman zaman savunma yönünde yaşadığı sıkıntılar partneri Emre'nin defansif özelliğinin olmamasındandı.

Diğer yanda Bursaspor rakibiyle benzer sıkıntıları yaşadı. Yeşil-beyazlı forvetlerin etkisizliği takım savunması zayıf Galatasaray'a karşı yeterli sayıda pozisyon bulamamalarına sebep oldu. Ligden fazla beklentisi kalmamış, oyun karakterleri birbirine benzeyen iki takım beklendiği gibi zevkli bir maç ortaya koydu. Oyunun temposu çok daha gollü bir skoru işaret etse de forvet performansları buna engel oldu. Beraberlik iki tarafı da zaten ulaşması zor olan hedeflerinden daha da uzaklaştırdı.