Fenerbahçe ile Feyenoord A Grubu'nun ikinci haftasında 29 Eylül'de karşılaşmıştı. Feyenoord o maça kadar olağanüstü bir performansla sezonu namağlup sürdürüyordu. Fenerbahçe ise sıkıntılı başladığı sezona aynı şekilde devam ediyordu. Fenerbahçe o gün bile doğru bir oyunla Feyenoord'u alt etmişti ki, o zamandan bu yana iki takım açısından da çok şey değişti. Sarı-lacivertliler hem bireysel hem takım olarak büyük gelişim gösterirken, Feyenoord normal ayarlarına döndü. Hala eksikleri olmasına rağmen Fenerbahçe iyi bir takım. Dün de hem iyi takım olduğunun hem de eksiklerinin örneklerini sergiledi Feyenoord karşısında. Sarı-lacivertliler özellikle ilk devredeki oyun kontrolünden, deplasmanda olmasına rağmen etkili pas trafiğinden yeterince gol fırsatı çıkaramadı. Sow, Lens ve van Persie rakibin ağır savunma hattının arkasına daha çok koşu yapıp, o madeni daha çok işleyebilirlerdi. Yani, Fenerbahçe futbol anlamında çok iyi geçirdiği ilk devreden daha rahat bir skor elde etmeliydi.

İkinci devrede beklenildiği gibi van Persie, Lens ve hatta Sow'un enerjileri azaldı. Böylece Fenerbahçe topun arkasına geçtiğinde bile savunma yapmaya orta sahadan başlamak zorunda kaldı. Bu durum Feyenoord'un baskı yaptığı görüntüsünü verdi ama rakibin Fenerbahçe'nin oturmuş savunmasını açacak silahı yoktu. Orta sahanın merkezinde Mehmet Topal ve Josef de Souza, önlerindeki isimlerden yeterli savunma desteğini alamamalarına rağmen iki bek Şener ve Hasan Ali'nin iyi oyunları rakibi kilitleyen etkenlerdi. İki farka ihtiyacı olan Feyenoord dakikalar ilerledikçe oyundan düştü ve sarı-lacivertliler maçın son bölümünü rahat tamamladı. Maçın genelinde de Fenerbahçe ihtiyacı olandan fazlasını rahat bir futbolla aldı. Fenerbahçe'nin son haftalarda Avrupa maçlarında oynadığı futbol 2012-13'te Avrupa Ligi'nde yarı finale giden takımı hatırlatıyor. Biraz kura şansı, biraz daha gelişimle o başarı tekrarlanabilir, hatta daha fazlası yapılabilir.