Lise 2. sınıf zamanları… Rahmetli babamın rahatsızlığı iyice artmış, aklım evde. Dolayısıyla yatılı okulda arkadaşlardan iyice kopmuşum; bunalım zamanlarım yani… Sınıfta bir kavga oldu ve konu idareye yansıdı. Neyse, müdür muavini beni odasına çağırdı ve şöyle dedi, “Erdal, bunca yıllık öğretmenim ve tecrübelerimle doğru söyleyenin sen olduğuna eminim. Ama ben senin yerinde olsam "Niye sınıfta kimse benim haklı olduğumu söylemiyor diye düşünürüm” dedi.

Fatih Terim- kebapçı meselesinde kimin haklı olduğunu hiçbir zaman anlayamayacağız bence. Ama hem klasik, hem postmodern kıraathanede (sosyal medya) neredeyse kebapçı milli kahraman ilan edilecekti. Ben Fatih Terim’in yerinde olsam bu gerçeklik üzerine saatlerce düşünürdüm mesela. Haklı olduğumu ispat etmek için basın toplantısı düzenlemek, gazetecilere anlatmak yerine; "Türk futbolunda teknik direktörlük anlamında böylesine başarılı bir kariyerin üzerine siyasi olarak da, taraftar olarak da toplumun çok farklı kesimlerinde nasıl oldu da böylesine olumsuz bir Fatih Terim algısı yerleşti? Gelinen nokta hangi olayların birikimi?" diye düşünürüm. Geçmişte basının üzerine gitmediği, yani medya tarafından tolere edilmiş onca hadise varken, tekrarlayayım, sadece sosyal medyadan bahsetmiyorum. Bildiğin kenar mahalle kahvehanelerinde asgari ücretle çalışan ve üstelik aralarında Galatasaraylılar'ın da azınlık olmadığı bir kitle, nasıl kolayca “Terim haksız” hükmünü verdi? Ben Fatih Hoca’nın yerinde olsam mesela “Perşembe akşamı Tudor’a reva görülen, basın toplantısından öte “sorgulama” benzerlerine hiç muhatap olmadığım halde neden böylesine sokağın kolayca hakkımda olumsuz hüküm verdiği biri oldum” diye sorarım kendime. Ve ben Tudor’un basın toplantısına katılanlardan biri olsam, yine kendime sorarım; “Fatih Terim’e, hatta şimdiki gücüyle Şenol Hoca’ya kullanamadığım üslubu Tudor’a karşı rahatça kullanıyor olmamı, hadi ben bir şekilde kendimi kandırıyor ve meşrulaştırıyorum da, tribün nasıl okuyor acaba?“