Aylardır süregelen tartışmalardan yorgun futbol dünyası. Ve bu tartışmalar, tarafların işgal ettiği pozisyonlara bakılırsa kolay bitecek gibi değil. Hal böyle iken “milli takım” kavramı üzerine düşünmeyi, konuşmayı ve hatta tartışmayı anlamlı buluyorum.
Efendiler, milli takım kutsal falan değildir. Öncelikle meselenin çözümüne, bu birilerinin, diğerleri inanıyormuş gibi kurduğu, diğerlerinin de inanmadıkları halde inanıyormuş gibi yaptığı cümlenin koca bir yalan olduğu gerçeğini hatırlamakla başlayalım. Yalandan bir sloganla, aslında kimsenin inanmadığı ama herkesin gerçekmiş gibi davrandığı bir slogan yüzünden milli takım tartışmaları bir türlü gerçek ve rasyonel bir zemin üzerine oturamıyor; milli takım kutsaldır!
Değildir efendim… Mesela 1956’da Fransa’da ülkenin en gözde futbolcusu iken Raşit Meklufi’nin kariyerini geride bırakıp oynadığı Cezayir Milli Takımı kutsaldı şüphesiz. Birazdan antrenmanlarını seyredeceğim Filistin Milli Takımı da kutsaldır mesela. Kutsaldır zira her iki örnek de bir var olma savaşının sembolü mesabesindedir. Kutsaldır zira her iki örnekte de bir “feda” durumu mevzubahistir. Türkiye Cumhuriyeti’nin devleti ve milleti, kadim bir imparatorluğun devamı olarak varlığı ve dirliği 1 asıra yaklaşmaktadır. Bugün dünyada Türkiye Cumhuriyeti’nin varlığını duyurmak için ne futbola ihtiyaç var, ne başka bir alana. Dolayısıyla futbol ve milli takım onun varlığı için hayati bir öneme sahip falan değildir. Bu milli takımda oynamak adına, bu milli takımda çalışmak, hocalık yapmak adına vazgeçilmiş hiçbir menfaat yoktur. Dolayısıyla milli takımın unsurları adına yapılan, bir vatan borcu falan değil, bildiğin bir iş, bir “business”olmaktan öte hiçbir anlam taşımaz. Hal böyle iken mütemadiyen sözde “vatanperver” sloganlarla konuşup, özde son derece profesyonel davranmanın sürdürülebilirliği yoktur. Milli takım teknik direktörünün ve oyuncularının kazandığı paralar yaptıkları bir işin karşılığıdır, buna itiraz etmiyorum. Ama bu gerçek ortada iken, yani ortada son derece rasyonel değerlendirilmesi gereken “businessman”lar var iken mevzunun sürekli soyut kavramlar üzerinden konuşulması anlamsızdır. Bu mesele hem profesyonellerin cümlelerinde hem futbol kamuoyunun zihninde açıklığa kavuşmadan diğer meseleler üzerine sağlıklı tartışmak mümkün görünmüyor; arz ederim.
