Hakem demek adalet demek. Adaleti sağlayan demek. Tabii şimdi hakem her şeyi göremez, takdir hakkını kullanır, önünde futbolcu veya futbolcular vardır diyeceksiniz. Süper Lig'de öyle karşılaşmalar oynanıyor ki, hani kader karşılaşması derler ya o cinsten, belki de telafisi olmayan maçlar her birisi…

Üstelik sadece yeşil sahadaki sonuçlar olarak görmeyin, şu sıralar alınan veya kaybedilen her puan o ilin, ilçenin ve taraftarların ruh halini belirliyor. Takımlar kötü olabilir, teknik direktörler iyi olmayabilir. Yedekler yeterli olmayabilir. Hava şartları el vermeyebilir. Peki ya hakemler? Adalet için, görmek için teraziyi kaydırmamak için oradalar. Onlar da insan biliyorum mutlaka hata yapacaklardır. Bir işe niyetlendiyseniz hata yapmayı da göze almalısınızdır, amenna!

Ama düşünün bir kere, takımlar futbolumuza büyük paralar harcıyor, dev yatırımlar yapıyorlar. Keşke futbol sadece futbol olarak, yani masum bir oyun olarak oynanabilse! Ama ülkemizde ve dünyada öyle olmuyor bu işler. Fenerbahçe 70-80 milyon Euro, Beşiktaş ha keza ona yakın, Galatasaray ve Trabzonspor biraz daha az ama kimi büyük kimi çok büyük paralar harcıyorlar.

Ne istiyorlar peki, neden bunca para? Şampiyon olmak ve Avrupa kupalarına katılmak. Tek dertleri bu olsa yine iyi. Bu paraları ödemek için sportif başarı yani finiş çizgisini görmek çok önemli. Forma satışları, göğüs reklamları ve TV gelirleri… Hepsi aslında sahalardaki bu sonuçlara bağlı.

Sportif başarı gelince çok iyi transferler, harika yönetimler, güçlü bir altyapı sistemi, kendine güvenen teknik direktör ve futbolculardan oluşan sihirli formülü hayata geçirebiliyorsunuz. Tabii ki bunun için liginizin ve hakemlerinizin çok kaliteli olması lazım. Yoksa laf-ı güzaftan öteye geçemiyorsunuz.

İşte tam da bu yüzden, bu kadar önemsediğimiz, tartıştığımız ve uğruna diller döktüğümüz ligimizin kaliteli olabilmesi için pek de alışık olmadığım halde, başta Cüneyt Çakır olmak üzere tüm hakemlerimizi dikkatli ve rikkatli olmaya çağırıyorum.

Değerli hakemlerimiz!

İnsan bir kendine dönüp bakmaz mı? Yönettiği karşılaşmayı, güya adalet dağıttığı takımları ne hale getirdiğini görmez mi? O karşılaşmayı bir kez daha... Bir kez daha izlemez mi?

Ben hakem olsam izlerdim.

Ronaldo gibi koşar!

Messi gibi aklımı kullanır!

Renkleri de, yöneticileri de takmazdım.

Ama maalesef değişen bir şey yok…

“Seneye, tıpkı bu sene gibi, bıraktığımız yerden, aslında neredeyse 20 yıldır bıraktığımız yerden başlarız konuşmaya” demeye dilim varmıyor ve önümüzdeki dönemlerde hakemleri konuşurken onları göklere çıkartacağımız günleri bekliyorum…

Neden olmasın!

Hayatta olmaz diye bir şey yoktur…