Oyunuz ne olacak diye soruyorlar, “hayır" diyor hemen. Hem de nasıl, “dümdük"…

Öyle inançlı, öyle yürekten, öyle gırtlaktan söylüyorki, kendi kendinize “hele bi' du' bakalım, belki de bizim bilmediğimiz bi' şey vardır, bi' dinleyelim" diyorsunuz.

Sesinde öyle güçlü karşı duruş varki, sanırsın Türkiye'yi bekleyen karanlık geleceğe karşı kostümünü giyinmiş süper kahraman mübarek.

Ama sonra çok basit, çok temel, mutlaka cevaplanması gereken bir başka soru daha geliyor: “maddeleri okudunuz mu"… Ve… o kesin inançlı süper kahraman birden süper salak durumuna düşüyor.

“Eeee… şey.. kem… küm… Hayır, okumadım, hayır…"

Bir başkasına soruluyor: Neden hayır diyeceksiniz, diye, o da kararlı ve net bir şekilde “tek adamlığa hayır diyeceğim" diyor...

Hangi madde tek adamlığa yol açıyor diye sorulunca, yine o alışıldık sesler çıkıyor...

“Eeee… şey.. kem… küm…"

Sonra durumu kurtarmak için tek adamlık argümanını bir kenara bırakıp “can ve mal güvenliğimiz kalmayacak" diyor.

Yine basit bir soru: Hangi maddeden dolayı can ve mal güvenliğinizin kalmayacağını düşünüyorsunuz.

Cevap yine aynı ıkınmayla sonuçlanıyor:

“Eeee… şey.. kem… küm…"

İlk aşamada süper kahraman, ikinci aşamada süper salak olan bu hayırcı tipleri, sonunda ezbere bağlıyorlar.

“Sen bu Cumhuriyetin nasıl kurulduğunu biliyon mu… Bu memlekette laiklik var, bu memlekette özgürlük var, bu memlekette…"

Sonra diyorsun ki, yahu arkadaş, senin kendine “hayır"ın yok, memlekete ne “hayır"ın dokunacak.

Ama dur, hadi bunlar okumamış...

Peki, bunların okumuşu, profesörleri ne diyor...

Belki zihinlere şifa bir görüşü vardır diye, adı sanı olan, siyaset bilimi profesörü, CHP Milletvekili Binnaz Toprak'a bakıyorsun, kalkmış “Biz kahve seven milletiz. Kahvenin rengi ne? KAHVERENGI. Kahvenin kırk yıl hatırı var. Kahveye oy ver, HAYIR de!" diyor.

Eğer bu “şey" espriyse, kahvede söylense gülünmez! Yok, eğer bu “şey" espri değil de ciddiyetle söylenmişse, söyleyeni altı ay kahveden içeri sokmazlar.

O derece yavan, o derece sığ, o derece kötü... O derece yersiz ve boş!

Böyle bir tivit, Mısır'da darbe olduğu sırada, fotoğrafta yer alan kişinin Mursi olduğunu bile anlayayamacak kadar dünyayla ilgisiz bir siyaset bilimciye yakışırdı ancak, yakışmış da.

Bir başkası, “Boğaziçili akademisyen" Koray Çalışkan, “Arapça evet ayva demektir" diyor, kendini Ortadoğu uzmanı diye pazarlayan bu akademisyen anlaşılıyor ki Arapça'yı bile Sami Hazinses'in oynadığı komedi filmlerinden öğrenmiş. Yoksa niye bu kadar komik duruma düşsün.

Ortadoğu uzmanlığı ve komik duruma düşmek demişken, Yeni Şafak gazetesinin Mısır'da darbe olacak uyarısına, darbeden iki gün önce, ne darbesi yahu, ordu İslamcıların yanında, diyerek gülücüklü tweet de atmıştı bu komik!

Ama tabii, “bu ülkede her şey olursun, bir tek rezil olamazsın" kabilince mutlu mesut yaşamaya devam ediyor bu tipler.

Profesörü ayvaya sarınca, reklamcıs da elmaya sarıyor haliyle; “Hz. Adem 'hayır' deseydi, cenetten kovulmazdık" diyor...

Ama balık baştan kokarmış...

Bunların liderleri bile anayasa değişikliğinin ne getirdiğinin farkında değil...

Bu yüzden, bir radyo programında açıkça... Şimdi, anayasa değişikliğinden sonra Cumhurbaşkanı ayrı, başbakan ayrı partiden olunca ne olacak... asıl kıyamet o zaman kopacak" diyor.

Bu komediyi, bu laf salatasını, bu trajediyi CHP'nin referandum için davet ettiği Şilili reklamcı

"Bir haftadır buradayım, 'Hayır' oyunun ne önerdiğini anlamış değilim. Benim yaptığım, bir diktatöre karşı tanıtım kampanyasıydı, buradaki durum daha farklı."

Şilili reklamcı adını koymamış ama biz koyalım o farklı durumun adını:

Türkiye'deki hayırcıların durumu tam bir rezalet... Tam bir cehalet... Hem de zır cehalet...

Ve bu cehalet, lidere de, tabana da sadece “tıpış tıpış sandığa gideceğiz ve tıpış tıpış hayır diyeceğiz" dedirtmekten başka bir işe yaramıyor. İşte bu trajedidir.