Gerekçeleri ise aşikar olarak belliydi: İsrail’in, kendi askerlerini, polislerini korumak kastıyla Eski Kudüs’ün kapılarına x-ray cihazlarını yerleştirmek istemesi üzerine, bunun hemen öncesinde ve sonrasında meydana gelen olaylar hafızalardaki tazeliğini koruyordu.

Dolayısıyla eşleri ve çocukları konusunda tedbiri gözeten kardeşlerimizin söz konusu seyahatlerinde fiili olarak (şimdi) tecrübe ettikleri durumla, zikrettiğimiz olayların sıcak etkisi arasındaki irtibatsızlık, uyumsuzluk, daha açık bir söyleyişle büyük çelişki onların yukarıda naklettiğim duygu ve düşüncelerinin itirafını beraberinde getiriyordu.

Peki, fiili olarak tecrübe ettikleri neydi?

En net söyleyişle bu, Kudüs’teki gündelik hayatın, Barselona’nın şimdiki hayatından çok da farklı olmamasıydı.

Bu, İsrail devletinin kurulduğu 1948’den başlayarak, İsrail’in 1967’de Kudüs’ü işgaliyle daha farklı, daha kırılgan bir sürece evrilen, topyekün ve fiili itirazda yeni siyasi şartlara, uygulamalara bağlı olarak meydana gelen şekli değişmeyle doğrudan bağlantılıdır.

İki tarafta da asıl kanıksanan budur ve gündelik hayatın idamesi de bu gereceğe göre yeniden kurgulanmıştır ve dolayısıyla evlenerek soyu sürdürme duygusu ne kadar normalse, söz konusu itirazın dini, milli asaletine bağlı olarak şehit olmak da o bir o kadar normal görülmektedir.

Bu bağlamda Filistin şehirlerinin ve hassaten 1967’den beri İsrail’in fiili işgali altında bulunan Kudüs’ün, dışarıdaki Hristiyanlar ya da Müslümanlar tarafından ziyaret edilmesinin, dini bir gereklilik ya da ferdi bir arzu olup olmaması bir yana, hayatın gündelik akışı içerisindeki kırılmanın, gerilme istidadının neden, yön ve sonuçlarının iyi belirlenmesine ve bunların dışarıya kendi gerçeklikleri içerisinde doğru nakledilmesine mahsus olduğu aşikardır.

Daha açık bir şekilde ifade edecek olursak: Özelde Kudüs’ün, genelde Filistin’in ziyaretçilerine düşen, bölgedeki gerilime, şu ya da bu yönde kendi yerinde etki etme amacı taşımayıp, bilakis ziyaretleri esnasında bu gerilimi çözmeye mahsus doğru bilgileri bizzat yerinde öğrenmek ve bunları doğru bilgiler olarak dünya kamuoyuna taşımaktır.

Bu çerçevedeki bir tanıklığın ve taşıyıcılığın gerek İsrail gerekse Filistin tarafınca önemsendiğinin altını ayrıca çizmeye hiç gerek yoktur.

Çünkü bölgede (biz kabul etsek de etmesek de) 1917’deki İngiliz işgalinden bugüne sürmekte olan bir meşru mülkiyet mücadelesi vardır ve bu mücadele İsrail’in aynı tarihten beri orantısız bir güçle sürdürdüğü hak ihlallerine, istilalarına, işgallerine ve temellük etme hırsına bitişiktir.

Netice olarak taraflar kendi niyetlerinin, projelerinin ve uygulamalarının dışarıdakilerce de anlaşılmasına ve nakledilmesine ihtiyaç duymaktadır.

İşte Kudüs’ün ve diğer mübarek şehirlerin kendi fiili gerçeklikleriyle, dışarıya yansıtılan gerçeklikleri bu bakımdan çok farklıdır. Teyiden belirtecek olursak, Türkiye özelinde Kudüs’ün ziyaretçilerine düşen, ilgili tarafların durumlarını ve ihtiyaçlarını doğru okumaktan ve nakletmek öte bir şey değildir.

Bu manada, “Mümin müminin derdine derman olmalıdır” ilkesinden hareketle, Kudüs’ün ziyareti bizim için zorunlu bir durumdur ve ziyaret şartları da kimlerin avantajına yorarsanız yorun, dün olduğu gibi bugün de uygundur.