İlköğretim öğrencisi iki kız servis beklerken biri diğerinin kulağına yaklaşarak ''Osman''ın babası annesine tecavüz edecekmiş, seyredecek misin?'' dedi. Duydukları karşısında kapıldığı dehşet yüz ifadesine anında yansıyan diğeri, duyduklarının ne manaya geldiğini çözmeye çalışırken ''Hafta sonu tekrarında seyredebilirim ancak'' dedi. Küçük kızın gözleri gururla ışıldadı ''Ben seyredeceğim, sana anlatırım.''

Salı günü okula gitmek üzere servis bekliyordu iki küçük kız. Dizilerin hayatımızda işgal ettiği yere dair ilginç bir örnekti şahit olduğum konuşma. Dizi henüz yayınlanmadan neler olacağından haberdardı çocuklar. Sosyal medyanın hangi mecrasından besleniyorlardı, bilmiyorum. İşim gereği gazeteleri ve interneti takip eden ben, henüz birkaç saat önce Yüksel Aytuğ''un köşesinde okumuşken; onlar benden çok daha önce haberdardı yaşanacak gelişmelerden. Yüksel Aytuğ forumlarda tartışılan konunun şehir efsanesi olduğuna inanmak isteyerek bitirmişti yazısını, küçük kızların hiç böyle bir endişesi yoktu. Çekildiğinden, ekrana geleceğinden emindiler, sadece ne zaman seyredeceklerini programlamaya çalışıyorlardı.

Öyle Bir Geçer Zaman ki, anlatıcısının Osman olması, çok başarılı bir oyunculuk sergilemesi, medyada sıklıkla haber olması sebebiyle çocukların algısında. Bir ailenin dramı anlatılıyor yaklaşımıyla ailecek seyredilmekte sakınca görülmüyor. Her kesimden her yaş grubundan seyirciyi ekran başına topladığı, reyting listesiyle de tescillendi bir kez daha.

Aldattığı, terk ettiği, boşandığı karısını namus objesi olarak gören, kıskançlık krizinin dozunu gittikçe yükselten, ''sen benim malımsın, kimseyle evlenemezsin'' diyen Ali Kaptan; yokuş aşağı, frenleri boşalmış bir şekilde geliyordu son haftalarda.

Bu dizinin olmazsa olmazı şiddet kümülatif bir şey. Bir anda çıkmadı ortaya. Dozunu artırarak varlığını ilan etti.

Soner''in Mesude''ye uyguladığı şiddet değil mi? Ali Kaptan Caroline arasındaki şiddet alışverişinde oh olsun diye sevinmek, deşarj olmak, ama Mesude ve Caroline bunu hak etti savunusunu yapmak şiddete meşruiyet kazandırır. Tıpkı daha önceki bölümlerde Cemile''nin Caroline''i bıçaklamasını, Mete''nin babasından intikam almak için evi yakmasını haklı ve maruz görmek gibi. Şiddet ve hak yan yana geldiğinde bakış açısına göre değişir kimin hak ettiği. Kimin şiddetinin haklı bir sebebe dayandığı.

Cemile hastanede gerçekleri polisten saklamasaydı! Geminin dümeni kilitlendi yalanı yerine doğruyu söyleseydi! Gelişmeler çok farklı olurdu. Dizi senaryosu üzerine varsayımlar türetmek değil amacım. Başa gelen her şeyin bir önceki yanlış kararda gizli olduğuna dikkat çekmek. Kötü örnekten doğru mesaj çıkarmak için çabalamak.

Hayatın gerçeği diyerek yerli senaryoların olmazsa olmazı haline gelen bu tecavüz vakasında da Cemile''nin mağdur kadınların sesi olabilme ihtimali zayıf. Olayın1968 yılında geçmesinden dolayı değil! Aile fertlerinin birbirlerinin hayatına seyirci olmasından dolayı. Her biri bir diğerinin yaşadıklarına seyirci, tıpkı ekran başındakiler gibi. Berrin gece yarısı sokak ortasında iki kişiyi öldürdüğünü söyleyen Ahmet''le vedalaşırken; arka planda Mete ve annesi ile göz göze geldiğinde, Mete''nin ''yanlış anlama abla'' repliği altını çizdi, birbirlerinin hayatlarına seyirci olduklarının. O kadar bireysel, o kadar birbirlerine değip dokunmadan, o kadar kendi haklılıklarının içinde boğularak yaşıyorlar ki, yaşadıkları son tahlilde kaçınılmaz hale geliyor.

Uçlarda yaşanan her duygu aksine tekabül ediyor. Çok kullanıldığında inandırıcılığını yitiriyor. Ali Kaptan''ın delilik sınırlarına dayanan tavırlarını ekran başında yüzünde gülümseme ile seyredenlerin sayısı azımsanmayacak kadar çok. Üstelik gülerek seyrettiklerinin farkında bile değiller.