Zamanda yolculuk | Sema Karabıyık

1970'li yıllarda medya eğitimin bir parçası olarak kullanılırdı. Sınıfta gazete, dergi okunur; televizyon yayınları okulda topluca izlenir, okul radyosu, okul gazetesi gibi uygulamalar ilköğretime taşınırdı. Küreselleşme ve medyalaşma sonrası medyanın etkisine karşı koruma gündeme geldi. Çocuklar medyadan ve medyanın negatif etkilerinden nasıl korunur diye çabalanıyor.

Geçmişte yaşamsal nedenler, açlık tehlikesiyle girilen kuyruklara, bugün paralar ödenerek, teknolojinin son yeniliğine sahip olabilmek adına giriliyor. Kuyruğa girmek prestij. Karne ile ekmek dağıtımı, 1970'lerin tüp kuyruklarına benzer kuyruklara bugün tüketici mecburiyetten değil; sınırlı sayıda piyasaya sürülen ürüne ilk sahip olanlar arasında olmak üzere giriyor. Gerekirse üç

gün üç gece bekliyor kuyrukta.

Damat namzedinin eğitiminden, statüsünden, gelirinden bahsedilen zamanlar geride kaldı. Şimdi can alıcı cümle: bizim oğlan bir fenomen, twitter'da on binler takip ediyor, takipçileri arasında ünlü isimler de var.

Büyük Birader'den artık korkmuyor, tersine, birer büyük birader haline gelmek için çabalıyoruz. Dikizleme; geleneksel toplumun çöküşü, hemen ardından yeni toplumun fertlerini birbirine bağlayan elektronik eğlence araçlarının yaygınlaşmasıyla ortaya çıktı. Çevremizdekileri gözaltında tutma arzusu geleneksel yaşam biçiminin yok olmasına paralel arttı. Bu yok oluşu beraberinde getirense dikizlemeyi mümkün kılan teknolojik ilerleme. Kameralar her yerde. Haber bültenlerinde ilginç trafik kazası görüntüleri yayınlanıyor her akşam. Yaşanılan hırsızlık vakasının detayı ya da dadıların evde yalnızken bebeklere nasıl muamele ettikleri.

Bir dönem mahalle baskısından şikayet edenler dijital mahalle baskısının alasını yapıyor. Gündemdeki konu hakkında kim yorum yaptı, kim yapmadı sürekli dijital fişleme yapılıyor.

Çok satan romanlar gibi soysal medyada gündem olan dizilerin de formülü mevcut. Filmlere, romanlara, siyasete, diğer dizilere yapılan göndermeler izler kitleye kendisini 'entel' hissettiriyor. Göndermeyi tespit eden seyirci, sosyal medyada kendisinin ne kadar bilgili, genel kültür sahibi olduğunu gösterebiliyor böylece.

Uygarlık tarihi; ulusların refah düzeyi arttıkça, yaşamları daha sağlıklı daha kolay bir hal aldıkça gerginlik düzeylerinin yükseldiğini, duygusal açıdan daha kırılgan olduklarını gösterir. Maddi varlık ne ulusların ne de zengin bireylerin hayatlarına belirgin bir huzur ve doyum artışı getirmediğine göre mutluluk nerede bulunabilir! Tıpta mutluluk ana bilim dalı açılması an meselesi. İlaç endüstrisi yeni ilaçlar tasarlıyor, ruh halini iyileştirmek ve kaygı denetimini sağlama amaçlı. Eskinin ilaçları ihtiyaca yönelikti, bugünün ilaçları performansa ve arzu artırmaya yönelik.

Kafa yapan, geçici mutluluk sağlayan bu ilaçlar reçetelere yazılıp geçici mutluluk haliyle tanıştırılan insanlar vesilesiyle uyuşturucu yasal hale mi gelecek?

Geleneksel aile, maliyeti en düşük aile. Öteki seçenekler altından kalkamayacak kadar pahalıya mal olduğundan, devletler felsefeleri ne olursa olsun önce aile söylemine dönüyor.

21. yüzyıl duygusal tepki çağı. Yaşanan her türlü olaya verilen tepkiler genelde olayın kendisinden daha büyük.

Gelişmiş dünya nakitten yana zengin, vakitten yana yoksun ve fena halde sabırsız.

Dijital çağda güven bir gün içinde yitirilebiliyor, yeniden kazanılması ise yıllar sürüyor.

#Büyük Birader

#Uygarlık tarihi

#ulusların refah düzeyi

#Geleneksel aile

#Dijital çağ