“Hintli bir ermiş öğrencileri ile gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş.
Öğrencilerine dönüp “
İnsanlar neden birbirlerine öfke ile bağırırlar
?” diye sormuş.
Öğrencilerden biri “
Çünkü sükûnetimizi kaybederiz
” diye cevap vermiş.
Ermiş, “
Ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız
? diye tekrar sormuş.
Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış:
“
İki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır
.
Bu uzak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar.
Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir.”
Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur?
Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır.
Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur?
Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır.
Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur.
İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir.”
Kıssadan hisse
: Tartıştığınız zaman kalplerinizin arasına mesafe girmesine izin vermeyin.
Aranıza mesafe koyacak sözcüklerden uzak durun.
Aksi takdirde mesafenin arttığı öyle bir gün gelir ki, geriye dönüp birbirinize yakınlaşacak yolu bulamayabilirsiniz.
*
Uzmanlar, toplumsal şiddetin analizini yapmışlar.
Özetle şunları söylüyorlar:
Takım tutar gibi siyasi parti tutuyor, liderleri ilahlaştırıyor ve eleştirilere tahammül edemiyoruz.
Medyanın pompaladığı her habere inanıp ona göre tavır belirliyor, bizim gibi düşünmeyen herkesi düşman ilan ediyoruz.
Fanatik olduğumuzun farkında değiliz.
Karşımızdakinin görüşlerini anlamaya çalışmıyoruz.
Olaylara onun penceresinden bakamıyoruz.
Gidişatımızın iyi olmadığının farkında bile değiliz.
Terörden ölenleri bile bizden, ondan diye ayırıyoruz.
Farklı olanlara karşı nefret duygusu bize hakim olduysa durup düşünmenin zamanı çoktan gelmiştir.
Gemi su almaya başladı.
Ya el birliği ile suları boşaltıp, hasarı onaracağız ya da birlikte batacağız.
*
Mevlana
'nın dediği gibi şu tarlaya sevgiden başka bir tohum ekmeyelim. Ekenleri de dinlemeyelim.
*
Bizim, “Sen bana kendi gözünle bakma, benim gözümle bak da biri iki görme”, “Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın” diyen
Mevlana'mız
,
“Ben gelmedim kavga için, benim işim sevgi için.” “Yaratılanı hoş gör, yaradan'dan ötürü.” “Bölüşürsek tok oluruz, bölünürsek yok oluruz” diyen
Yunus Emre'miz
,
“Her Ne Ararsan Kendinde Ara.”, “Bir Olalım, İri Olalım, Diri Olalım” diyen Hacı Bektaş-ı Veli'miz,
“Ey oğul, sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma ve insanı yaşat ki devIet yaşasın” diyen Şeyh Edebali'miz
Her fıkrası ile hoşgörü ve insanlık dersi veren Nasreddin Hoca'mız,
“Girmeden tefrika bir millete düşman giremez. topIu vurdukça yürekIer onu top sindiremez” diyen Mehmed Akif'imiz,
“Bizler muhabbet fedaileriyiz, husûmete vaktimiz yoktur.”
Türklerle Kürtleri peder-evlât olarak gören, ayrı bayrak açmak yerine, “Kuvvet ve cesaretimizi onlara hediye edelim. Onların da akıl ve bilgisinden faydalanalım” tavsiyesinde bulunan
Said Nursî'miz
var.
*
Dünyanın hiçbir bölgesinde Anadolu topraklarındaki kadar sevgi ve kardeşlik çağrısı yapan bilge adam çıkmadı.
Dünyada 600 yıl farklı dil, din ve mezhepten insanı
Osmanlı
adı altında birarada yaşatan başka bir millet de yok.
Bu kadar zenginliğe rağmen hoşgörü konusunda, kardeşlik konusunda, birarada yaşama konusunda neden züğürt kaldık?
Biz züğürt kalırken kimler zengin oldu?
Biz tekrar zengin olursak kimler züğürt kalacak?
Bugün bu soruların cevabını aramaya başlayalım.
#medya öfke
#yunuf emre
8 yıl önce
Zengin olup züğürt yaşamak böyle birşey
Ne olacak bu anne babaların hali?
Seçim sonrası ekonomide manzara nasıl?
Amerikan siyasetinin İsrail ‘trajedisi’
Jeopolitik sürpriz: ABD, Rusya ve İsrail nasıl anlaştı?
Nazlı seçmen günlerinde siyaset
