ABD''nin, uluslararası hukuku hiçe sayarak, örneğin BM''den onay almaksızın, NATO aracılığıyla Kosova''ya müdahalede bulunmasıyla 18 Nisan seçimleri arasında doğrudan olmasa da dolaylı ilişkiler var.
Bu argümanı daha bir netleştirebilmek için ABD''nin Kosova''ya yaptığı "olağanüstü" müdahalenin, Orta Doğu''ya, Kafkaslara, Orta Asya''ya yaptığı askeri, ekonomik ve stratejik müdahalelerin bir uzantısı olduğunu gözönünde bulundurmak zorundayız.
Bu tabloya bir de Apo''nun Suriye''den "çıkartılarak", Avrupa''da kapı kapı dolaştırılması ve nihayet Kenya''da yakalanıp Türkiye''ye teslim edilmesi sürecinde bir film şeridi gibi cerayan eden olayları eklediğimizde 18 Nisan seçimlerinde ortaya çıkan sağ ve sol milliyetçi rüzgarın nasıl ve niçin estirildiği gerçeğini kavramakta zorlanmayız.
Şimdi, burada bir dizi komplo teorisi geliştirmeye çalıştığımı, Türkiye''de yaşanan olayları ülke içindeki dinamiklerin dışındaki faktörlerle izah etme "kolaycılığı"nı (?) tercih ettiğimi düşünenler çıkabilir.
Her şeyden önce, dünyanın küreselleştiği, ABD''nin küreselleşen dünyanın ekonomik, siyasi ve kültürel kodlarını tek başına üretebilecek "dünya imparatorluğu" haline geldiği bir dünyada, komplo teorileri olarak adlandırdığımız şeylerin tedavülden çoktan kalktığını, "fiili durumlar" haline geldiğini görmek durumundayız.
Heidegger''in "tek ve son filozof" olarak nitelediği ve felesefesine ilişkin olarak tam dört cilt kitap yazdığı ünlü filozof Nietzsche, "total bir vizyona sahip olamayanlar, gerçekleri anlamakta (ve anlamlandırmakta) zorlanırlar" der.
ABD''nin Soğuk Savaş''ın sona er(diril)mesinden sonra geliştirdiği "Yeni Dünya Düzeni" kavramı çerçevesinde yapmaya çalıştığı önemli bir şey var: Dünyanın tek hegemonik gücü haline gelmek ve dolayısıyla dünyadaki gelişmelere tek başına şekil ve çeki-düzen vermek. Bilmiyorum dikkatinizi çekti mi, Doğu Bloku''nun çökertilmesinden Kosova''ya yapılan müdahaleye kadar geçen süreçte ABD, stratejilerinin önemli bir bölüğünü İslam coğrafyasının geleceğini kendi çıkarları doğrultusunda şekillendirmek şeklinde hayata geçirmeye çalışıyor.
Neden?
Bunun en temel nedeni şu: Amerikan hegemonyasına karşı en kalıcı ve köklü direnişin İslam coğrafyasından geleceğini çok iyi biliyor Amerikan yönetimi. Bu yüzden İslam coğrafyasının siyasi, ekonomik ve kültürel haritasını bu coğrafyanın temel dinamiklerini bastıracak ve ABD''nin çıkarlarını önplana çıkaracak şekilde dizayn etmeye ve belirlemeye çalışıyor.
Burada geliştirdiğim argümanların doğruluğunu test edebilmek için kare kare ABD''-nin Soğuk Savaş''ın sona erdirilmesinden sonra Orta Doğu ve Avrasya''da gerçekleştiridği müdahalelere bakmakta yarar var:
İlkin bizzat NATO Genel Sekreteri''nin ağzından Kızıl Tehlike''nin bertaraf edilmesinden sonra öncelikli olarak mücadele edilmesi gereken tehlikenin Yeşil Tehlike olarak adlandırılan İslam Tehdidi veya Tehlikesi olduğunu öğrendik.
Ardından Medeniyetler Çatışması, Tarihin Sonu ve Yeni Dünya Düzeni gibi kavramlar ortaya atıldı.
Ve nihayet ABD, (İsrail''i de yanına alarak) Orta Doğu''ya, Orta Asya''ya, Kafkaslara ve Balkanlara fiilen müdahale etti. Burada bir yandan Rusya''nın ve Avrupa''nın (siz bunu Almanya diye okuyabilirsiniz) önünü kesmeye çalıştı; öte yandan da, Körfez Savaşları örneklerinde açıkça gözlendiği gibi Orta Doğu''ya askeri, siyasi ve ekonomik olarak yerleşti. Bölgede "istikrar" istediğini açıkladı. "İstikrar"ı da "ABD''nin çıkarlarının korunması" olarak tanımlamaktan çekinmedi. ABD''nin, bölgemizde demokratik rejimler istediğini söyleyenler avuçlarının içini yalamaktan ya da şimdiden "Amerikancılık" yapmaktan başka seçenekleri olmayacağını bilsinler.
Tüm bunların 18 Nisan seçim sonuçlarıyla ne alakası var?
Alakası şu: Türkiye, sıradan, otoriter ve totaliter bir Orta Doğu ülkesi haline getirilmeye çalışılıyor. ABD''nin Türkiye''de de, Orta Doğu''da da demokratik rejimler istemediğini, ABD''nin işbirliği yaptığı ülkelerin hemen tümünün anti-demokratik rejimlerden oluştuğunu "göz"ü olan herkesin göreceği apaşikar ortada. ABD''nin istediği şey, "istikrar"dı demiştik. ABD, bölgede "istikrar"ı, (yani kendi çıkarlarını) bölgemizdeki anti-demokratik rejimleri koruyarak ve kollayarak her şeyden daha iyi garanti altına alabileceğini herhalde herkesten daha iyi biliyor olsa gerek.
ABD, Türkiye''de de, bölgemizde de, tıpkı geçmişte olduğu gibi, bugün de, yarın da müslümanlığın, siyasi, ekonomik ve kültürel iktidar aygıtlarını tanımlayacak, belirleyecek temel "aktör" olmasını istemiyor. Bunun kendi çıkarlarını altüst edecek bir "gelişme"yle sonuçlanacağının çok iyi farkında olduğu için Apo''nun Suriye''den çıkartılmasından Kenya''da yakalanmasına kadar geçen süreci bilfiil kendisi hazırladı ve idare etti. Sonuçta ortaya çıkan tablo, 18 Nisan seçimlerinden sözümona "milliyetçi" sağ ve sol "akımlar" şeklinde tezahür etti.
Bu tablonun, Türkiye''nin temel dinamiklerinin geçmişte olduğu gibi gelecekte de ülkemize çeki düzen veremeyeceğini söylemek bile gerekmiyor. Çünkü bu tablo Türkiye''de "merkez"deki bir avuç elit''in "çevre"deki toplumu, topluma rağmen adam etmesini bir süre daha kolaylaştıracak. Zira bu tablo, hem ülkemizin geleceğini bizim temel dinamiklerimizin şekillendirdiği "çıkarlarımızı", anlam haritalarımızı ve en doğal haklarımızı ve taleplerimizi bastıracak; hem Türkiye''nin iç ve dış politikadaki seçeneklerini tüketecek, hem de sonuç olarak Türkiye''yi ABD''nin çıkarlarının korunmasına aracılık edecek bir ülke haline getirmekle sonuçlanacaktır.
Sözün özü, dün Avrupa''nın kurtaracağına "inandığımız" "asiye"yi (yani Türkiye''yi) bu kez ABD''nin kurtaracağına inanmamız isteniyor bizden. Güler misiniz, ağlar mısınız?
