Burma meselesi sahabe döneminden beri bilinen ve tartışılan bir meseledir. Lehte ya da aleyhte dayandırıldığı deliller şunlardır:
Bir başkası da şudur: ‘Resulüllah (sa) bir defasında boynuzlu ve buruk iki koç kurban etti’ (Ahmed, sahih).
Hanefi, Maliki ve Hanbeli mezheplerinde genel hüküm, farklı görüşler de bulunmakla beraber şöyledir:
Şafiiler bu konuda eti yenenle yenmeyeni ayırırlar, eti yenenlerde küçükken olması şartıyla burma caizdir, diğerlerinde caiz değildir derler.
Şimdi soru şu: Mezheplerdeki bu fetvalar son söz müdür yoksa mesele başka açılardan da yeniden düşünülebilir mi?
Bu soruyu Tirmizî Şarihi Hindistanlı Alim Ahvezi de sormuş ve bütün delilleri inceleyerek bu konuda ‘İrşadu’l-hâim…’ adlı bir de risale yazmış. Risalenin özeti şudur:
Meselenin maslahata dayandırılması, bu işte fıtratı bozmayı hesaba katmama anlamına gelir. O takdirde insanın burulması da caiz olabilir. Oysa bunu söyleyen yoktur’.