Ancak bilindiğinde hükmü olan, bilinse de bilinmese de bir nesne gibi somutlaşmayan bilim ve onu nesne gibi düşünenlerce, dolayısıyla bilimcilik, bilimsellik namıyla yıllardır ilgili ilgisiz her vesilede allanıp pullanan bilim putu, tekrar dikilemeyecek şekilde, kendi müminlerinin üzerine devrildi.

“Müminleri” derken Sol-kemalistlerimizi kastediyorum.

“Laboratuvarıma girince ibadethanemim, ibadethaneme girince laboratuvarımın kapısını kapatırım” dediği iddia edilen, ama kimliği asla bilinmeyen biri vardı hani! Laboratuvarında koronavirüsü ürettiği ortaya çıkınca, utancından ibadethanesine de gidemeyip kayıplara karıştı. Sol-Kemalistler de bu haldeler şimdi.

Laboratuvara giremiyorlar çünkü, koronavirüs onların kilisesi hükmünde olan bu yerde üretildi; ibadethaneye gidemiyorlar çünkü, onlara sadece yıkmak için oraya uğramaları öğretildi.

Hasılı iki arada bir deredeler Sol-kemalistlerimiz.

Şimdi can havliyle, koronavirüsü din düşmanlığındaki azgınlıklarına malzeme yapmaya kalkışsalar da, durumları vahim.

Çünkü, bilimin özü değişmeyen ama zamana ve şartlara göre hükmü değişen, fayda ve zarar eksenli bir gerçeklik olduğunu yeni farkettiler. Asıl istikametinde ve istimalinde bir ahlaka zorunlulukla tabi olması gereken bilimin, ahlaki çerçeveden yoksun olduğu takdirde materyalistlerin ellerinde başlıbaşına bir toplu kıyım makinesina dönüşme istidadına sahip bulunduğunu koronavirüse toslayınca anladılar ancak.

Şunca zamandır bir meşale gibi ellerinde taşımaya çalıştıkları bilimsel sosyalizm de bu nedenle hem de Mao’nun çocukları tarafından bir şamar gibi çarpıldı kendi yüzlerine.

Sadece bunlar için değil, şu nedenlerle de acıyınız Sol-kemalistlere lütfen:

Materyalist tutkuları nedeniyle bilimin muhtaç olduğu ahlakı rafa kaldıran Sol-kemalistler, giderilmesi neredeyse imkansız olan din düşmanlıklarını ve muhalefetlerini, ahlaksızlığa aynı şekilde yamadılar.

İşte şimdi müfterilik, müptezellik, cibilliyetsizlik, hainlik, casusluk, kendi halkına düşmanlık, Batı’ya yaltaklık, Amerika kompleksi... şarıl şarıl akıyor Sol-kemalistlerin paçalarından.

Doğup, ekmeğini yiyip, yaşadıkları ülkeye zarar verebilmek için her menhiyyata tutunmayı, her karanlık kapıya kul olmayı, darbeciliğe bel bağlamayı... kendilerine meşru görüyorlar bu yüzden.

Gazetecilik, sanatçılık, yazarlık kisvesi altında, bilim putlarının yıkılışına tanık olmanın verdiği şaşkınlıkla aptallaşmış olarak, karşılarına iyilik, güzellik, başarı, istikrar ve huzur namına ne çıkarsa saldırıyorlar.

Recep Tayyip Erdoğan başta gelmek üzere, koronavrüsü en az zararla kontrol altına almak için gecelerini gündüzlerine katarak çalışan yöneticilere karşı duydukları düşmanlık, hazımsızlık, tahammülsüzlük... bunun en canlı örneği değil midir?

Mezkur uğurda yorgunluğunu, uykusuzluğunu bile unutarak görevini bihakkın yapmaya uğraşan Sağlık Bakanı Dr. Fahrettin Koca’ya, içi ziftle dolu kafalarını takmalarından belli değil mi, Sol-kemalistlerin zıvanadan çıktıkları.

Dümbelekliğiyle Zülfü Zivaneli’nin, tarikkar komitacılığıyla Enver Aysever’in, koronavirüs günlerinde siyasi ayrımları ellinin tersiyle iten halkın, dayanışması, yardımlaşması, iktidarın aldığı tedbir kararlarına uyması karşısında çıldırmaları, huzuru bozmak, istikrarı sekteye uğratmak, çalışma azmini kırmak için hala yer ile yeksan olmuş bilimciliğe son bir çırpınışla tutunmaya çalışmaları, dine ve dini kurumlara karşı düşmanlıkta azgınlaşmaları, başka neyle izah edilebilir?

İyiliğin ve hayrın ehli olan, şerden bile hayır devşirebilir. Nitekim ahlaksızlığı özgürlük adıyla meşrulaştırarak, yeryüzünün neredeyse tamamını bir can pazarına çeviren bilimin, varlığa ihanet etmekten başka bir şey olmadığını; fayda ve zarar ekseninde seyreden bilimin, ancak faydası cihetinden zorunlu olduğunu koronavirüs nedeniyle yeniden idrak ediyoruz.

Öte yandan, Sol-kemalistlerin hayranlık salyaları akıtarak oralara yerleşme özlemiyle yanıp tutuştukları Batı’nın sefaletini de yine bu nedenle şimdi daha iyi görüyoruz.

Üstelik hayırlı, faydalı bilimde, kendi ülkemizin onlarınkiyle mukayese bile edilmeyecek derecede ileride olduğunu, imkanlar ve araçlar yönünden de gereğince tahkim edildiğini bu sayede anlıyoruz.

Zikrettiğimiz bu durumlarla ve nedenlerle, Sol-kemalistlere acımamız gerekiyor. Çünkü onlar, ancak şimşek çaktığında devinebilecekleri bir karanlıkta duruyorlar, dolayısıyla şaşkınlar, korkuyorlar; varlığına bel bağladıkları tüm maddi değerler, düşman olarak kendi karşılarına çıktığı için bunalımdalar.