Şu bizim zikzaklı hallerimiz!

Biz gerçekten çok acayip bir topluluğuz! Neyi, ne zaman ve ne kadar yapmamız gerektiğini bilmiyor, genellikle en yapmamamız gereken şeyi, en önce ve abartarak yapıyoruz. Tabii acele edip gerçeğin altın kurallarını hiç iplemediğimizden çoğu zaman da yanlışta ittifak ediyoruz.

Aslında bununla iktifa etsek, sadece bir yanlış yapmış olacağız ve ortada büyütecek fazla bir şey de olmayacak. Ama biz orada durmayıp ani dönüşler yapıyor ve en kısa zamanda daha önce yürüdüğümüz yolun tam tersi istikamete aynı ısrar ve iddia ile yürümeye başlıyoruz.

Başlangıçta sadece "hata" denebilecek olan toplu saçmalıklarımız, bu şekilde zincirleme felaketlere dönüşüyor.

Bu durumda, bizim sağlıklı bir toplum olmadığımızı ve daha çok sosyo-psikolojik bir vak'a sayılabileceğimizi söyleyenlere gösterecek bir karşı tez birikmiyor elimizde.

Adamlar her zaman haklı çıkıyorlar çünkü!

Ne ölçüde haklı olduklarını anlamamız için, zerre kadar fikir sahibi olmadığımız konularda dünyayı kurtaracak zırvalar üretmeyi kesip şöyle etrafımıza bir göz gezdirmemiz yeterli oluyor.

Hatta daha da kolayı var; uygulamaları -son zamanlarda yargılamalarıyla da- giderek dünyada benzerini bulmakta zorlandığımız medyamıza bu gözle bakabilir ve oradan hâl-i pür melâlimizi çok güzel örnekleyen performanslar çıkarabiliriz.

Mesela son zamanlarda gerçekleşen bazı büyük operasyonlar hakkında gazete ve televizyon haberlerinin bir grafiği çıkarılabilse, geometriye yeni eğrisel açılımlar, sözlüklerin "zikzak" maddelerine de yeni tanımlar kazandırılabilir.

Umut Operasyonu'nun ilk haftası ve sonraki haftaları arasındaki tavır farkı, bazı büyük gazetelerin bu süre içinde bütün kadrolarını değiştirdiği ve herşeye silbaştan başlandığı izlenimi veriyor.

Böyle verili bir konuda, bir hafta içinde "umut"dan "kuşku"ya geçebilen bir mantık, yaşasa herhalde Aristo'yu alkolik yapardı.

Bu traji-komik geçişin, bize özgü bu "özürlü algılama" ve "kusurlu habercilik anlayışı"nı rahatlıkla yönlendirebilen birtakım "kötü niyetler"den kaynaklandığı rahatlıkla söylenebilir ki, bu da ayrı bir trajedi!..

Hem bizim toplu aymazlığımızı, hem de aramızdan birilerinin bize satmak üzere planladığı ve yürüttüğü medya faaliyetinin büyük "dolmuşa binme" potansiyelini kanıtlıyor.

Buna bir başka örnek de Paraşüt Operasyonu... 500 trilyonluk bir yolsuzluktan sözediliyor. Söylenenlere göre cumhuriyet tarihinin bu en büyük yolsuzluğunu ortaya çıkarmak için devletin ilgili birimleri çok uzun zamandır çalışıyorlarmış. Ortaya çıkan bilgilerden yolsuzluk faaliyetinin de önemli ölçüde bu "çok uzun zaman" içerisinde gerçekleştiği anlaşılıyor.

Bu çapta bir yolsuzluktan, ancak böyle bir operasyon sonrası haberdar olabilen habercilerin, bu hazırlıksız halleri ve mahmur zihinleriyle pekçok enteresan "kuşku"yu atlayarak "umut"u havada kapacakları beklentisine girmemek için hiçbir sebep yok.

Ucu devletin valisine kadar gelip dayanan, devletin en tepe noktaları tarafından bilinçsizce onore edilen bu büyük çaplı yolsuzluk maharetinin, Galatasaray'a yapılacak devlet yardımı hakkındaki tartışmalara eksiksiz katılan köşe yazarlarının büyük çoğunluğu tarafından yeterince "popüler" bulunmadığını da sözlerimize ekleyelim.

Bitirmeden önce de her sözkonusu ettiğimiz halin istisnalarının olduğunu da söyleyelim.

Zaten bu "istisna" lafı da olmasa topluca apışıp kalacağız!