Sorunları bir önemli oyla çözme

Soğuk Savaş döneminin "dost" ve "düşman" ülkeleri kültürel, siyasal ve ekonomik alanda kıyasıya yarışan "rakip" ülkelere dönüştü. "Ürün", "bilgi" ve "hizmet" üretiminde, bütün ülkelere açık olan yarışta Amerika başta gidiyor. Amerika'yı Japonya ve Almanya izliyor. Üretim yarışında önde olmasına rağmen Amerika, Kanada ve Meksika'yla bütünleşiyor.

Avrupa yarışta geri kalmamak için, "Amerika Birleşik Devletleri"ne karşı "Avrupa Birleşik Devletleri"nin üretim gücünü büyütme yolunda birliğin sınırlarını genişletmeye çalışıyor. Japonya ise, her ikisiyle de başarılı bir biçimde rekabet edebilmek için "Uzakdoğu ülkeleri" arasındaki işbirliğini artırmaya öncülük ediyor.

Dünyada ülkeler ekonomik, sosyal ve siyasi yapılarını güçlendirmek için, birbirleriyle yardımlaşma ve dayanışma yolunda önemli adımlar atarken, Türkiye'de asker bürokratlar, PKK ile AB'yi aynı kefeye koyarak, Türkiye için yeni "dış düşman"lar bulmaya çalışıyorlar.

Batı ülkeleri başta olmak üzere, bütün ülkeler düşmanlarını dünyadaki gelişmelere paralel olarak, bir bir ortadan kaldırırken, Türkiye AB'yi, dolayısıyla bütün "Avrupa ülkeleri"ni teröristlerle bir tutuyor. Çünkü dünyayı Ankara'dan ibaret görenler, her ülkeyi potansiyel düşman olarak görmekten kurtulamazlar.

"Düşman" üreterek, diğer ülkelerle yarışmaktan kurtunulacağını sanan çevreler, bu gidişle kendilerine, Ortadoğu'nun dayatmacı yönetimleri arasında bile yer bulamayacaklar. Üretimde verimlilik yarışının gerisinde kalan ülkelerin yeni yapılanmakta olan dünyada düşmanları olmayacak. Ancak onlar kendilerini yarış alanına taşıyacak rakipler de bulamıyacaklar.

Yeni oluşmakta olan dünyada her ülke, kendi sorunlarını kendisi çözmek zorunda. Hiçbir ülke başka bir ülkenin güçlü ve zayıf yanlarıyla, kendisini bekleyen tehdit ve fırsatları sağlıklı bir biçimde göremez. Bu yüzden, Türkiye kendi sorunlarını kendisi çözecektir. Sorunlar araştırılmaya başlanılırsa, Türkiye'nin düşmanlarının kendisinden başkası olmadığı görülecektir.

Türkiye'nin düşman üretmekten kurtulabilmesi için, sorunları "bir değerli oy"la çözmek yerine, karşı görüşteki "değer"siz oyları da hesaba katmasını öğrenmesi gerekir.

Oyu değerli olmayan bir toplumun hiçbir şeyi değerli olamaz.