Şişecam ile ilgili yazım oldukça tepki aldı. Örnek olarak birkaç tanesini aşağıya alıyorum. Okuyucularımın sorularını aynen Şişecam yetkililerine ilettim. Aldığım cevapları eksiksiz olarak bana e mail ile soru soran okuyucularıma gönderdim. Şimdi de genel bir açıklama yapacağım.
Önce örnek e mailler:
Sayın Can Aksın,
İmrendim ve merak ettim. Böylesine mutlu ve birbirleriyle uyumluluk arz eden Şişe Cam ekibi nasıl oluyor da Türkiye'deki fabrikanın iflas ettirilmesine göz yumuyor ve güle oynaya Rusya'ya teknoloji götürüyor? Acaba simdi de Ruslara veya birilerine pazar olmaya mı hazırlanıyoruz?
Selam ve dualarımla
Prof. Dr. Hüseyin Sarıçimen

Bir başkası:
Sayın Aksın bey,
Rusya'da tesis açabilen bir kuruluş nasıl olur da İstanbul'da binlerce kişiye ekmek kapısı konumundaki Paşabahçe'yi kapatır?
Beni bu hususta aydınlatırsanız memnun olurum. Saygılarımla,
Mehmet M. Küçük

Vital A.Ş'nin yönetim kurulu başkanı, aynı zamanda MÜSİAD gıda komitesi başkanı olan Yunus Aksu'nun şikayeti "her yıl yaşanan kavanoz krizi" Bu yüzden ihracatlarını gününde teslim edemiyorlarmış.

Yunus Bey, "sayın Can Bey, aranızdaki bu ilişkiden hareketle başarılı yönlerini paylaştığınız Şişecam gurubunun eksiklik ve başarısızlıklarını da bizimle paylaşmanın yürekliliğini göstereceğinize sürekli okuyucunuz olarak inanıyorum." diyor.

Bu konuda Şişecam Genel Sekreteri Dr. Rüştü Bozkurt'un çevabı şöyle:

"Yazınıza gelen tepkilerden biri olan "kavanoz sıkıntısı" konusu doğru.

Biliyorsunuz kavanoz "mevsimsel" kullanılan bir malzeme. Dolumcu hiç stok yapmadan, önceden tedbir almadan istediği anda istediği çeşitten kavanoz almak istiyor.

Piyasanın bu talebini karşılamak için asgari 2.5 aylık üretim stokunu tutmak gerekiyor. Reel faizin yüzde 30 olduğu bir ülkede bu mümkün değil.

O nedenle talebin en yüksek olduğu zamanda, özellikle stoksuz çalışan kullanıcılarla, okuyucunun yazdığı sıkıntı her yıl yaşanıyor. Bu sorun "arz eksikliği" değil, ülkenin makroekonomik dengeleri, fiyat- maliyet dengeleri ile ilgili bir husus.

İlginize teşekkür ederiz. Saygılarımızla."

Paşabahçe'de bulunan Beykoz Fabrikası'nın kapatılması ile ilgili olarak tam 14 sayfalık bir de açıklama göndermişler. Açıklamayı okudum kendi cephelerinden özellikle "ekonomik" açıdan haklılar. Ayrıca Beykoz Fabrikası kapanmamış, Lüleburgaz'a, Mersin'e ve Eskişehir'e taşınmış. Sene sonuna doğru Eskişehir'de bir bölüm daha açılacakmış.

Sosyal açıdan da "işçilerine sahip çıkan bir fabrika" olmuşlar. Çalışanların hepsine iş imkanı sağlamışlar. Çalışan 807 işçinin 530'u yeni fabrikalarda işe devam etmişler. Emekli olmak isteyenler emekli olmuşlar. Hepsinin primleri ve "teşvik primleri" eksiksiz ödenmiş. Erken emekli olmak isteyenlere de yardımcı olunmuş. SSK primleri ödenmiş, "teşvik primleri" verilmiş ve "daha iyi paralarla" emekli olmuşlar.

Beykoz Fabrikası'nın özellikle "coğrafi" açıdan olumsuzlukları şöyle:

Boğaziçi İmar Yasası'nın kısıtlamaları altında. Ortasından cadde geçen bir yerleşim yapısı var. Dağınık yerleşim nedeniyle güvenlik için ek maliyet gerekiyor. Bu yerleşim iç lojistik maliyeti yükseltiyor.

Yerleşim yapısı yüzünden ekonomik olmayan küçük fırınlardan öte bir teknoloji atılımı gerçekleştirilemiyor. Çevre nedeniyle yüksek maliyetli enerji kullanılıyor. İşgücü fazlası var. Kent içinde olduğu için "teşvik tedbirlerinden" yararlanamıyor. Ayrıca "belediye vergileri" vermek zorunda kalıyor. İçme, kullanma ve sanayi suyu temini ve atık sularla ilgili ödemelerin maliyeti yüksek. Uzun süredir "verimsizliği" nedeniyle zarara sebep olmakta ve sermaye kaybına yol açmaktadır.

Fon yaratma gücünü koruyamayan yapısal özellikleri nedeniyle ekonomik olmaktan çıkmış, verimsiz ve ekonomimiz için yük oluşturan bir tesis haline gelmiştir.

CAN AKSIN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu