Her hükümet programı verilmiş bir sözdür, bir vaattir. Programın hayata geçip geçmeyeceğini ya da nasıl geçeceğini zaman gösterir. Üstelik Türkiye tarihi bu konuda onlarca örnekle doludur.

Demirel-İnönü hükümeti, mesela, demokratikleşme nidalarıyla kurulmuş, hükümet bugün Batı demokrasisinin en önemli değerlerini kuşatan Paris Şartı'nı neredeyse olduğu gibi program haline çevirmişti. Destek ve beklentiler büyüktü. Ama olmadı. Güneydoğu sorunu, terör, vs derken, bu dönemde Silahlı Kuvvetlerin siyasette ağırlığını tekrar hissettirmesine, anti-demokratik bir dizi kanun çıkarılmasına tanık oldu Türkiye...

Bugün koşullar elbette daha farklı...

Yine de AKP'nin ilan ettiği programın alacağı şekli bu partinin sahadaki tavrı ve ülkedeki güçler dengesi belirleyecek...

Şimdi, bu sınırlar çerçevesinde, şunu söylemek gerek:

Hükümet programı son yılların en iyi ve çarpıcı programıdır, beklenen de olumludur, umut vericidir.

Program metninin dört temel söz üzerine kurulu olduğu görülüyor...

1. Siyasal sistem içindeki özerk alanları ve denetimsiz kurum ve kararları asgariye indirerek, yargının bağımsızlığı ve etkinliğini arttırarak bunlar etrafında devlet işleyişinden birey hak ve özgürlüklerine uzanan "demokratikleşme" sözü... Yani meclisi sıfırdan başlayan bir "kurumlaştırıcı iktidar"a dönüştürme vaadi...

2. Yıllardır atılamayan bir adımın atılması ve yine yıllardır şikayet edilen bir sorunun ortadan kaldırılması, yani yeni bir sivil anayasa hazırlanması ve meclis içinden bir "kurucu iktidar" üretme vaadi...

3. Piyasa aktörlerinin ilişkilerini daha adil biçimde düzenleme, mevcut tekelleri yapıyı esnetme, sermaye ve devlet arasındaki ittifaka sınırlar koyarak "piyasa demokrasisine yönelik adımlar" atma vaadi...

4. Yine ekonomiye yönelik olarak IMF programını ve mali disiplini bozmadan büyük "özelleştirme hamlesi" yanında istihdam ve üretimi merkeze alan ekonomiyi canlandıracak tedbirler alma, makro planlara "sosyal politikalar"ı enjekte etme vaadi....

Bu öyle bir program ki, AKP'nin kararlılığı ve başarısı Türkiye'yi 1980'den beri süren sıkıntılı bir ruh halinden kurtarabilir ve olağanüstü ekonomik ve politik bir döneme son verebilir. Nitekim bu konuda özellikle piyasalar ve ekonomik aktörler olumlu düşünmekte ve olumlu tepkiler vermeyi sürdürmekteler.

Bununla birlikte program konusunda bazı basın organlarının yayınları ve CHP liderinin açıklamaları "madalyonun diğer yüzü"nü göstermektedir.

Nitekim bazı gazeteler "üniversiteler akademik özerkliğe kavuşturulacak ve birer özgürlük platformu haline dönüştürülecek" ibaresinden "tesettüre özgürlük politikası" anlamını çıkarmakta, "devlet kurulları yargı denetimine tabi tutulacak ibaresi"nden YAŞ kararlarına müdahale edilecek iddiasını üretmektedirler.

Ne var ki, bu "duruş" sadece "özgürlüklerin genişletilmesinden endişe mantığı"nı ifşa etmekle, yasakçı uygulamaların kabul edilemez gerekçelerini istikrar adına tekrar etmekle kalmaz; aynı zamanda muhtemel krizlerin nasıl ve nerede çıkacağını, nasıl hızlandırılacağını gösterir.

Nitekim Deniz Baykal, programın yeni bir sivil anayasa hazırlama önerisini, 12 Eylül rejimin kalıntılarının sona erdirilmesi, demokratik bir düzenin üretilmesi olarak değil, rejimin niteliklerini değiştirecek bir adım olarak görüyor, bu yönde açıklamalar yapıyor. Hiçbir gerekçesi, kanıtı olmadan böyle bir iddia onu 12 Eylül anayasasını savunur duruma düşürse de, gerçek değişmiyor, "AKP her anlamda vesayet altında tutulmalıdır" mesajı "muhalefet politikasının ilk ipucu" olarak ortaya çıkıyor...

Pastırma yazı bitiyor mu?

Bitmiyor ama havalar da soğumaya başlıyor.

Tesettür meselesinin AKP'nin yumuşak karnı olduğu ortada...

Bundan sonraki gelişmeler bu yaranın ne kadar kaşınıp kaşınmayacağıyla yakından ilgili...

ALİ BAYRAMOĞLU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu