Akademik tezler çerçevesinde eski birkaç araştırmanın varlığını biliyorum. Fakat şu yakınlarda İmam-Hatiplilerle ilgili bir araştırmanın varlığından haberdar değilim.

Mesela ben şu soruların cevabını merak ediyorum:

Bu ülkede suça karışan liseliler içerisinde İmam-Hatiplilerin oranı nedir?

Son araştırmalar her dört liseliden birinin en az bir kere uyuşturucu kullandığını ortaya koyuyor. Bunlar arasında İmam-Hatipliler de var mıdır, varsa kaçtır?

Dağa çıkanlar içerisinde İmam-Hatiplilerin düz liselilere göre oranı nedir?

Hortumculuk, hırsızlık, suiistimal, banka boşaltma vs. gibi bu milletin kanını emenler arasında düz lise çıkışlılarla İmam-Hatip çıkışlılar arasındaki oran nedir?

Bu sorular cevaplandığında, İmam-Hatiplilerin bu toplum için bir katma değer olduğunu herkes görecektir.

Normal lise müfredatı yanında dini eğitim de veren İmam-Hatip liselerine çocuklarını gönderen aileler, imam olsunlar diye göndermiyor. Dinlerini öğrensin, dindar bir evlat olsun diye gönderiyor. İmam-Hatiplilerin önünü kesmek isteyenler, çocuğuna normal lise eğitimi yanında dini eğitim de vermek isteyen ailelere hangi alternatifi gösterecekler?

Bu durumda yalnızca çocuklar değil, onları bu okullara veren veliler de cezalandırılmış olmuyor mu? Bu veliler çocuklarını dindar bir öğretmen, doktor, mühendis, tüccar, işçi vs. olsun dedikleri için mi cezalandırılmayı hak ediyorlar?

Cevabını merak ettiğim sorular, yukarıdakilerle sınırlı değil. Bunlar olayın sosyal boyutuyla ilgili olanı. Bir de olayın bireysel ve ailevi boyutu var. Ön kesme operasyonunun mağdurlarının vicdanında yaptığı tahribat boyutu var. Mesela şu soruların cevabını kaç kişi merak etti:

İmam-Hatip Liselerine karşı yürütülen bu ön kesme operasyonundan, bu okullarda okuyan on binlerce öğrenci nasıl etkilenmiştir?

Bu genç yüreklerin iç dünyalarında nasıl bir tahribata yol açmıştır?

Bu operasyonu yürütenler hakkında nasıl duygular beslemektedirler?

Ya onların yüz binleri bulan aileleri, yakın çevreleri, dost ve akrabaları? Ön kesme operasyonunun onların iç dünyalarında da tamiri zor yaralar açtığından eminim. Bu yaranın kimi zaman bir öfkeye, bir hınça dönüştüğünü bizzat gözlemledim.

Üniversite sınavı, hemen her lise mezunu için hayati yarışlardan biri. Bu yarışta kazananlar arasında yer almak hayli çaba, emek ve yetenek istiyor. Yaklaşık bir buçuk milyar genci yarışa sokacaksınız.

Fakat, bir şeyi diyemeyeceksiniz: "İyi olan kazansın."

Bunu demek şöyle dursun, iyi olanın önünü kesmek için hakem oyunlarına baş vuracak, kurallarla oynayacaksınız. En kötüsü, bir kesim yarışmacıyı geriden başlatacaksınız. Onlar adına diğerlerine avans vereceksiniz.

Ne hakkına? Hangi insaf ve vicdan ölçülerine göre?

Bunun savunulacak neresi var?

Böyle bir uygulamayı savunabilmek için insanın adalet duygusunu tümden yitirmiş olması, vicdanının üzerini ses geçirmez kalın bir örtüyle örtmesi gerekir. Her türlü insaf ve izan ölçülerinin dışında olan bu tutumu nasıl izah etmeli, bilmem ki?

Cehalete dayalı iflah olmaz bir önyargı, demek yeterli mi?

Bunun hal çaresi var. Gidersiniz size en yakın olan bir İmam-Hatibe, orada okuyan çocuklarla tanışırsınız. Onların da umutlarının, kaygılarının, korkularının, sevdalarının olduğunu görürsünüz. Dahası kırılacak bir yüreklerinin, yaş dökecek bir gözlerinin, darılacak bir gönüllerinin olduğunu görürsünüz.

Öğretmenleriyle konuşursunuz. Müfredatlarına bakarsınız. Ders kitaplarını incelersiniz.

Cehalete dayalı önyargıyı izale etmenin yollarından biri bu.

Fakat ben İmam-Hatiplilere karşı duyulan bu önyargının, çok daha derin sebepleri olduğunu düşünüyorum. Bunun yeri burası değil. Kaldı ki bu, öyle yazıp çizerek halledilecek bir şey de değil. Şimdilik bu önyargı sahiplerine izan ve insaf dilemekten başka diyecek bir şeyimiz yok. Belki bir de şunu diyebiliriz:

Eğer sağduyuya kulak verirseniz, İmam-Hatiplilerin yükselip yücelmesinin, sizin de yükselip yücelmeniz anlamına geldiğini göreceksiniz.

Sözün özü: İmam-Hatiplilerin önünü kapatmak kimsenin yararına değil.

SAMİ HOCAOĞLU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu