Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
Hayat
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Resul TOSUN rtosun@yenisafak.com.tr

Bugün 10 Aralık Dünya İnsan Hakları günü olduğu, mecliste de İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu üyesi bulunduğum için kısaca insan haklarından bahsetmek istiyorum.

Aslında millet olarak insan hakları konusunda tarihimiz altın sayfalarla doludur.

Ancak geçmişle övünüp avunmak yerine günümüze ve geleceğe bakmak daha faydalıdır.

İnsan hakları, bütün insanlığın ortak mirası, gelişmiş tüm toplumların ortak değeri olmasına rağmen dünyanın insan hakları alanında çok da iyi bir yerde olduğunu söylemek mümkün değildir. Mesela sadece çağdaş dünyanın gözü önünde Irak'ta yaşananlar insan hakları açısından tam bir yüz karasıdır.

Ortadoğu, Asya, Afrika ve Amerika kıtalarının insan hakları karnesi hiç de iyi değildir. Yine karnesi en iyi olan kıta Avrupa kıtasıdır. Fakat orada da maalesef insan hakları sadece Avrupalının hakkı gibi algılanmakta ve özellikle Avrupa'da yaşayan farklı din mensuplarına Fransa örneğinde olduğu gibi ikinci sınıf insan muamelesi yapılmaktadır. Dolayısıyla insan hakları sorunu şu anda küresel bir sorundur. Ülkemizde ise son 3 yılda yapılan yasal düzenlemelere rağmen insan hakları konusunda eksiklerimiz tamamlanmış değildir.

Ülkemizde vatandaşların hepsi eşit haklara sahip olmasına rağmen eşit muameleye tabi olamamanın sıkıntısını yaşamaktadır.

Ülkemizde insan hakları sorunlarının ortadan kaldırılması için öncelikle 1982 anayasasının bütünüyle değiştirilip yeni bir anayasa yapılmasına ihtiyaç vardır. Meclisimiz tarafından yeni bir anayasa yapılması ve olağanüstü dönemlerin izlerinin silinmesi gerekir.

İfade özgürlüğü konusunda da istenen noktada olduğumuz söylenemez. Ülkemiz insan haklarına ilişkin sözleşmelere taraf olmasına ve iç hukukta etkili kılmasına rağmen ifade özgürlüğü konusunda hala sorunlar yaşanmaktadır. Kamu düzenini bozmayan, açık ve yakın tehlike oluşturmayan durumlarda ifade özgürlüğünün kısıtlanması ve sınırlandırılması bir insan hakkı ihlalidir. Ayrıca yenilenen yasaların mantığını kavraması açısından yargı mensuplarının aslında zihinsel bir değişime ihtiyaçları var. Adalet Bakanlığı bunu sağlamak için değişik eğitim çalışmaları yapıyor. Anayasada insan haklarına ilişkin uluslar arası anlaşmaların kanunların üzerinde olduğu yönünde düzenleme yapılmasına rağmen maalesef henüz evrensel insan hakları standardını sağlayabilmiş sayılmayız.

1990'lı yılların sonlarına doğru devlet içinde varlığı anlaşılan çete ve mafyaların tamamen temizlendiği kanaati henüz oluşmamıştır. Terör olayları en büyük insan hakkı ihlali olarak devam etmektedir.

Evet İnsan Haklarıyla ilgili yasal düzenlemelere rağmen uygulamalardaki eksiklik ve aksaklıklar devam etmektedir. Uygulamaların ısrarla takip edilmesi her zaman söylenir ama onun da zamanla tıkandığı oluyor maalesef. TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu da uzman ve imkan kıtlığı yüzünden kendisinden beklenen performansı maalesef gösterememektedir.

Bütün bunlara rağmen hükümetin, meclisin ve sivil toplum örgütlerinin insan hakları konusundaki iyi niyet, azim, gayret ve uygulamaları sevindiricidir. İnşaalah önümüzdeki sene Dünya İnsan Hakları Günü'nü bu sorunların bir çoğunu aşmış olarak idrak ederiz.

Çarşamba günü yayınlanan yazım etrafında tabir caizse kelimenin tam anlamıyla bir kaşık suda fırtına koparıldı. Yazarın milletvekili olmasının cilvesi işte böyle. Bu sütunda yazdığım yazıyı partime mal ederek aleyhte propaganda vesilesi oluşturduğu için bugün bu konuya girmeyeceğim. Bu konu hakkında gerekli açıklamamı www.resultosun.com adresinde bulabilirsiniz.

Geri dön

Yazdır

Yukarı