Yüksek evsaflı saygı değer bir bayan arkadaşım bir gün bana: "yazılarınıza doyamadınız!..." deyince gayriihtiyari, "benim yazımdan, yazılarımdan başka neyim var ki!" demişim.. demiştim.. iz bırakmış.. "ben ve yazı", "ben ve Türkçe" olunca mevzu, hafızamda mutlaka iz bırakır.

İlkolkul beşinci sınıfta iken öğretmenim İsmail Altıner beni Türkçe ve matematikten sınıfın birincisi ilan ederdi.. birgün, bir bahar günü bizi bahçeye çıkardı.. "tabiatı ve etrafta gördüğünüzü bir kompozisyon halinde yazınız" dedi.. ardından da taşlara çimenlere oturmuş olan öğrencilere, yazdıklarını birer birer okuttu.. benim şu cümlemi pek beğenmişti:

"- Güneş; ışıklarını kışınki gibi kıskanmaksızın, cömertçe dünyaya gönderiyordu."

Sonra Hususi Muhasebe namına okutulacak öğrencilerin seçimi için yapılan imtihanda matematik ve kompozisyondan yine 10 numara almıştım.. Türkçe'yi seviyordum.. hatasız kullanıyordum.. düşüncelerimi ve duygularımı ifade ederken titiz davranıyordum.. Adana Erkek Lisesi'ni bitirirken girdiğim kompozisyon imtihanında aldığımız notları müdürümüz Ömer Beygo, bahçede portakal ağaçları altında toplanan son sınıf talebesine tane tane okuyordu.. sıra bana gelince hiç unutmuyorum "919 Osman Akkuşak: sıfır" dedi.. şaşırdım.. yoksa kopya çektiğimi mi sandılar, diye düşünür ve üzülürken rahmetli müdürümüz beni meraktan kurtardı: "-Çocuklar dedi,arkadaşınız öyle bir kompozisyon yazmış ki, hocalarınız 20 numara vermek mümkün olsa 20 verecekti.. bugünkü gazetelerin hiçbirisinde böyle güzel bir yazı bulamazsınız.."

Ben başımı önüme eğmiştim.. gidip müdürümüzün elini öptükten sonra tekrar yerime döndüm.. Ömer Beygo, o zamanki Milli Eğitim Bakanı Prof. Dr. Tahsin Banguoğlu'nun sınıf arkadaşı idi.. Maârifin önde gelen müdürlerinden bir matematik hocasıydı.. iri yarı, kır saçlı, gür kaşlı, otoriter ve mert bir adamdı.. daha sonraları İstanbul Erkek Lisesi'nde uzun yıllar öğretmenlik yaptı.. Adana Erkek Lisesi, hep kaliteli müdürler yetiştirmiş ve sağa sola sevketmiştir.. coğrafyacı Ahmet Erişen Pendik Lisesi'ne, coğrafyacı Talip Yücel İstanbul Kız Lisesi'ne müdür olup uzun yıllar vazife görmüşlerdir.. Ahmet Bey'in eşi Münire Erişen, gayet kuvvetli bir felsefeciydi.. dürüst, otoriter, adaletli bir öğretmen olarak şöhret yapmıştı..Adana Lisesi'nde iki büyük edebiyatçı da vazife görmüştür: birisi Elbistanlı Şevket Kutkan'dır.. âlim ve fâzıl bir edebiyatçı idi.. emekli olduktan sonra Şevket Rado'nun çıkardığı Hayat mecmuasında "Doğru Türkçe" başlığı altında dilimize ait tabir ve terimlerin doğru kullanışlarını gösteren yazılar yazmıştır.. biz,Adana'da iken İsmail Emre adında bir tasavvuf şairi keşfettiğini ve şiirlerini neşrettiğini biliyorduk.. Adana ile ismi nerede ise özdeşleşen ikinci edebiyatçı ise Bayrak Şairi Arif Nihat Asya'dır.. Arif Nihat, Adana'ya gönül vermiştir.. Adana da onu bağrına basmıştır.. kendisini Seyhan Milletvekili olarak Meclis'e göndermiştir.. A.N. Asya'nın Adana'ya dair birçok şiiri vardır.. Cavit Oral, Kemal Satır, Kasım Gülek,1950'li yılların Adanalı siyasilerindendir.. Kozanlı Remzi Oğuz Arık, Türk fikir hayatının yıldızlarından olup 1954 yılında meydana gelen bir uçak kazasında vefat etmiş, milletine asıl hizmet edeceği zaman bu dünyayı terketmiştir.. "İdeal ve İdeoloji", "Coğrafyadan Vatana" ve "Türk Kadını" adındaki eserleri hâlâ ehemmiyetini muhafaza etmektedir.

Prof. Cezmi Türk bir başka değerdir.. tıp profesörü, Adana Milletvekili ve kaliteli örnek bir politikacı idi.. bir de Cenab Muhiddin Kozanoğlu vardır ki Adanalı, Kozanoğulları sülalesinden, çok lirik, çok keskin, çok etkili mısralardan örülmüş şiirleri vardır.. vakarı.. insanlığı, edebi kişiliğinin seçkin evsafı; gerçekten anılmaya değer.. Kayseri'de uzun yıllar edebiyat öğretmenliği yapmıştır.. Behçet Kemal Çağlar'ın, Kemalettin Karamete'nin hocası, Faruk Nafiz Çamlıbel'in de arkadaşı idi..

Biliyorsunuz: Karacaoğlan da Adanalıydı..Terciibent ve Terkibibent şairi Ziya Paşa da Adana'da valilik yapmıştı.. bana kalırsa Adanalı olmak ve Adana'da uzun müddet bulunmak: kalite, değer ve kalp sahibi olmak için yeterli bir hadisedir..