Fransa'da Paris varoşlarında isyan Fransız kentlerine sıçramakla kalmadı, Belçika'ya dahi ulaştı. İşin çapı sanıldığından çok büyük ve nedenler göründüğünden daha karmaşık ve derin.

Fiili ya da sembolik şiddet eken, şiddet biçiyor. Otoriter yöntemler o yöntemleri uygulayan sistemleri altüst ediyor. Toplumsal ve ekonomik katı düzenlerin tepki içeren sert sonuçları oluyor ve bu sonuçlar parçalayıcı tepkilerle ortaya çıkıyor.

Her yer "geleneklerin kuşatıcı rol oynadığı" Türkiye değil. Her halk "otorite karşısında tedirgin ruh hali" içinde olan Türk halkı gibi değil.

Kaldı ki Türkiye örneğin 28 Şubat günlerinin baskıcı ortamından toplumun siyasi oyuna ağırlığını koymasıyla çıkabilmiş, dışlama politikalarının yerine entegrasyon mekanizmaları bu yolla devreye girmişti.

Fransa'da bugün varoş gençlerinin, varoşlardaki Müslüman gençlerin ayaklandığı açık...

Fransa'nın kendi Müslüman vatandaşını kendi sistemine entegre edememesinin, onlara yönelik ayrımcı tutumunun faturasını ödediği de açık.

Ne var ki "bu sadece Fransa'nın değil tüm Avrupa'nın sorunu"dur.

Aslında Fransa başta olmak üzere tüm Avrupa kendi eliyle oluşturduğu kendi cehennemini görmüş ve cehennem ateşinin dehşetini fark etmiş durumdadır...

Bugün bir yandan sömürgeler ya da ucuz işgücü kaynaklı nüfus birikimi, diğer yandan sermaye, kurum, kültür kadar insan ve inanç seyyaliyetinin günümüzde ulaştığı nokta, Batı toplumlarını kimlikleri kuşatan kendiliğinden çok-kültürlü toplumlar haline getirmiş haldedir... Fransa'da Araplar, Almanya'da Türkler, İngiltere'de Hintler ve Pakistanlılar bugün o ülke toplumlarının ayrılmaz parçası oldular...

Hal böyleyken, AB mevzuatına ve insan haklarının kazandığı kapsam ve öneme rağmen, Avrupa siyasi düzenlerinin bir iki örnek dışında bu yeni duruma tam olarak uyum sağladığı, yapısının buna göre gözden geçirdiği söylenemez.

Ayrıca 11 Eylül sonrası ABD'de başlayan ve Avrupa'yı da kuşatan tek kültürcü anlayış ya da inançlar-medeniyetler çatışması, bu koşullarda özellikle Türkiye üzerinden yapılan AB'nin dini rengi tartışması mevcut toplumsal durumun aksine bir akıntı oluşturdu.

Sorunun temeli burada yatıyor...

Yine de tüm bunlara karşın Avrupa'nın göbeğinde yaşanan sorunu sadece dini merkezli bir kültür çatışması olarak tanımlamak doğru değil.

Zira bu çatışma başka faktörlerden de beslenmekte, Müslüman, Hıristiyan ya da Musevi gençleri, varoşları kuşatan diğer sorunlara da işaret etmektedir.

Bunların en başta geleni "global ekonomik düzenin, onun ayrılmaz parçası olan aşırı liberal politikaların ürettiği büyük sosyal boşluklar, ekonomik hayal kırıklıkları ve umutsuzluklar"dır.

Bu politikalar sosyal yardım kurumlarının işleyişine nitelik ve nicelik olarak sekte vurmakta, aşırı gelir, imkan ve hizmet farklılıkları üretmekte, örneğin Fransa gibi ülkelerde bile kıyı bölgeleriyle merkez bölgeler, varoşlarla kent merkezleri arasında derin kopukluklar oluşmakta, işsizlik, yoksulluk, eğitim, sağlık politikaları iflas etmektedir.

Le Pen'in başarısı, Avrupa Anayasası'nın Fransa ve Hollanda'da reddi temel olarak bu tür sorunlardan kaynaklanmıştır.

Kültürel farklılıkta ve ekonomik eşitsizlikte kaybeden taraflar üst üste oturunca ortaya çıkan tablo son derece vahim olmaktadır.

Bu açıdan Hollanda, Almanya, Belçika'nın Fransa'dan farkı yoktur...

Avrupa hem ekonomik bir modelin hem kültürel politikalarının ağır bedellerini ödemektedir.

Ne var ki bugün sorunların çözümü her şeyden kültürel politikaları düzeltmekten, yeni entegrasyon sistemleri üretmekten geçiyor.

Diğer bir ifadeyle Fransa'da yaşananları cihat ya da İslamcı ayaklanma olarak değerlendirmek siyasi olarak alınacak en az akıllı tutum olur. Böyle bir tutum asayiş politikalarını tahrik etmekten ve sorunu derinleştirmekten başka işe yaramaz.

Doğru model Türkiye'nin AB'nin merkezinde olacağı medeniyetler ittifakıdır.

ALİ BAYRAMOĞLU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan