Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

Başbakan R. Tayyip Erdoğan, sık sık AB sürecinin uzun ince ve sıkıntılı bir yol olduğunu vurguluyor. 17 Aralık, 3 Ekim ve 12 Haziran günleri yaşananlar bu kaygıyı haklı çıkarıyor. Aslında bu süreç dalgalı denizde yol almaya da benzetilebilir.

Türkiye bir yandan deniz yüzeyindeki dev dalgalarla boğuşmaya, diğer yandan derinden gelen güçlü akıntılarla baş etmeye çalışıyor.

Yüzey dalgalarını bazı AB üyesi ülkelerin Türkiye karşıtlığı ile Türkiye'de yükselen AB karşıtlığı oluşturuyor.

Avrupa'da Türkiye'nin üyeliğine coğrafya farklılığı, nüfus büyüklüğü ve din/kültür farklılığı gibi kimi gerekçelerle karşı olanlar zaten vardı. Son dönemlerde bunlara yeni karşıtlıklar ekleniyor. Avrupa Birliği'nin genişlemesine çekinceyle bakan görüşler, aslında her türlü farklılığa çekinceyle bakanların görüşleri yansıtıyor.

Son zamanlarda ve özellikle 11 Eylül sonrası ruh halinde Avrupa ülkeleri ayrımcılık eğilimlerinin merkezi haline geliyor.

Avrupa'da "kültürel çoğulculuk" yerine "kültürel tektipçilik", "kültürel hoşgörü" yerine "kültürel hazımsızlık" ön plana çıkıyor.

Bir yandan 11 Eylül sonrası tırmanan medeniyetler arası gerilim ve terörle mücadele ortamında demokrasi ve özgürlükler daralıyor, diğer taraftan AB'nin genişlemesi sürecinde çoğulculuk, katılımcılık ve hoşgörü kültüründe bir daralma gözlemleniyor.

Türkiye, yapısal özellikleri sebebiyle kendisine karşı olan kesimlerle uğraşırken, bir de buna konjonktürel sebeplerle bu sürece karşı olanlar ekleniyor. Avrupa'da vatandaşlık almış göçmenleri ve genişleme sürecindeki toplumları "öteki" haline getirme eğilimi, ciddi bir dışlamaya ve ayrımcılığa kapı açıyor.

Tüm bunlar Türkiye'nin işini güçleştiriyor.

Buna karşılık içerde de iki dalga hükümetin elini zora sokuyor. Bir yanda AB sürecindeki demokratikleşme ve yenileşme sürecine karşı baş gösteren "statükocu-milliyetçi" akımlar, diğer yanda AB'nin çifte standartçı ve adaletsiz tavrına karşı sıtkı sıyrılmaya başlayan toplumsal kesimler...

AB'ye ve reform sürecine karşı olan kesimlerin yaklaşımı marjinallik ifade ettiğinden sınırlı bir etkiye sahip, ancak tehlikeli olan geniş toplumsal kesimlerde gözlenen gönül kırıklığı ve haksızlığa uğrama psikolojisidir. 17 Aralık ve 3 Ekim zirvelerinde yaşanan gerilimler, Türkiye'nin önüne konan ilave taleplerle gerçekleşen dayatmalar ve diğer ülkelere uygulanmayan tavırlar toplumsal psikolojide yara açıyor.

Son olarak 12 Haziran'da fiili müzakerelerin başlayacağı gün yaşanan mini kriz, bu derinden gelen akıntıyı teşvik edici oldu. Yapılan araştırmalarda AB üyeliğine "evet" diyenlerin oylarında görülen erimenin baş sebebi bu tür olaylardır. Özellikle 700 bin nüfuslu Kıbrıs Rum kesiminin koskoca Avrupa Birliği'ni parmağında oynatmaya başlaması ve AB'nin Rumları kullanarak Türkiye'yi köşeye sıkıştırmaya çalışması AB sürecine destek veren çevrelerde bile ciddi rahatsızlık uyandırıyor.

Ekonomik ve demokratik reformlar sebebiyle AB perspektifini savunanların bu tür olaylarla milliyetçi bir reflekse savrulması, müzakere sürecinin daha zor geçeceğini gösteriyor.

Dip akıntılara ve dev dalgalara karşı gemiyi yüzdürmek zorunda olan hükümet, konjonktürel olaylara takılmadan ana hedefe şartlanarak hareket etmek durumunda gibi görünüyor.

Geri dön

Mesaj gönder

Yazdır

Yukarı