Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Hüseyin HATEMİ

"Tenli can"ın, dünya hayatını yaşayan insanın en büyük ve öncelikli ihtiyacı Allah'dır, sevgidir. "Tensiz can" için de böyle olacaktır.

İslâm'ı incelemeksizin ahkâm kesenler, rahmetli Uğur Mumcu'nun deyişi ile: bilgi sahibi olmadan düşünce sahibi olanlar, İslâm'ın "Sevgi dini" olmadığını, Tasavvuf Düşüncesi'nin sevgi ülküsünü Hristiyanlık'tan aldığını söylerler. Ne yoğun ve derin bir gaflet! Oysa Kur'an-ı Kerim Yaratıcı (Allah) ile sevgi bağı kurulmasının; hayatın anlamı ve amacı olduğunu belirtir. Dördüncü Ehl-i Beyt imamı, Yüce Şehid Huseyn'in oğlu ve şahidi İmam-ı Seccâd'ın bir münâcâtında (Sahife-i Seccadiye, Birinci Dua), insana ilâhî sevgi yolunda yürüme görevinin verildiği açıkça söylenir (ve baasehum fî sebîl-i muhabbetihî..) Böylece "takvâ"nın anlamı da açıkça ortaya çıkar: İlâhî sevgi yolunda önde olan, ardından gelene nisbetle daha yüksek takvâ derecesinde demektir. Takvâ korkudan zangır zangır titremek değil, Yüce Sevgili önderliğinde ilâhî sevgiyi yaşamak demektir.

Hüsnâ'ya, eksiksiz ve mükemmel inanç ve davranış örneğine uyanlar mükâfata, uymayanlar da tedaviye müstahak olacaklarına, Allah da âdil olduğuna göre; insanın sevgi yolculuğundaki engelleri "can bozukluğunu" değil, arızî bir "su-i hal"dir. "La havle ve lâ kuvvete illâ billah" bilincinde olan "su-i hal"inden kurtulacağını, kurtulabileceğini bilir ve Allah'dan bunu ister. Kendisinden "ahsen-i hâl"e ulaşmanın mümkün olup olmadığını sorana: "genlerin bozuk! Afvedersin, dilim sürçtü: genlerin bu kötü hali gerektiriyor" diyerek, bu bîçareyi ümitsizliğe mahkûm etmez. Allah'a îman eden, "rehak"dan korkmaz. (Cinn, 72/13).

Batılı, uyuşturucu mübtelâsına "genlerin bunu gerektiriyor!" demez. Buna karşılık "harsı ve nesli harab edecek" bir tutumla, bir travmaya, kötü şartlanmaya veya bir "rehak" doğurucu vesveseye maruz kalmış bir genci, "kırk katır ve kırk satır arasında" şaşkın bırakır. "Hars", burada, toplumun temeli olan ailenin devamı için temel unsur olan kadındır, doğuran ve eğitendir. Nesl de ondan doğanlardır. (Bakara, 2/204-206). Avrupa; Freud masalları ile zehirlediği psikiyatriyi ve Sosyal Darwinizm ile zehirlediği Toplumbilim'i arıtmak zorundadır. Bu da önce kendini arıtmakla başlar.

Bu arıtma "cihad"ına medyum vs. davet etmek, daha başlangıçta başarısızlığa uğramak demektedir. Vesile sadece Yüce Sevgili ve O'nun sevgi halkasına dahil olup ondan nûr alan seçilmiş günahsızlardır.

Felâha, ilâhî sevgi mutluluğuna erişmek için, "önce nefsimin manevî kirlerinden kurtulayım, sonra ilâhî sevgi kaynağına varayım" demek, yine Şerr'in vesvesesinden kurtulamama demektir. "Önce kirlerden arınayım, sonra hamama gidip su düküneyim" demekten farkı yoktur. Manevî kirlerden kurtulmanın çaresi de sevgi âb-ı hayatı ile yıkanmaktır. Yıkanmadan pâk olunmaz. Bu vesveseye kapılanlar işte bu fâsid daireden kurtulabilmeleri için "ne olursan ol, yine gel, dön, arınmak istiyorsan önce sevgi pınarına gel, öz değerine yabancılaşmanın, ecnebi = cünüb olmanın kirlerinden kurtul, beden guslü gibi can guslü yap, bunu ancak sevgi suyu ile yapabilirsin, insan için kuru temizleme mümkün değildir, ben önce arınıp sonra sevgiye lâyık olayım demek, çıkmaz sokakta, basit dairede kalmak demektir, devân da, hastalığın da, sendedir, sevgiyi çağır, "hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen !" çağrıları yapılmıştır.

- Sevgi pınarının yolunu da bilmiyorum ! - Önce O'nun hakkında zihninde, muhayyilende vesvese virüsleri varsa, Allah'ın Sevgi Elçisi Yüce Sevgili aleyhine uydurulmuş bütün isnadları yalanla, "eşhedü enne Muhammeden Resulallah" cümlesini tekrarla, onu seversen Sevgi Denizi kıyısına derhal erişirsin ! - Ayy, ben yüzme bilmiyoruum ! - Kendini bilmediğin için öyle sanıyorsun! Yaradılışdan yüzme biliyorsun! Kıyıda kırıtıp kalma da artık Deniz'e gir ve pâk ol! Ey cân!

Geri dön

Yazdır

Yukarı