Salih TUNA stuna@yenisafak.com.tr

Fırsat buldukça zevkle okuduğum Ahmet Hakan'ın yazıları bende hep bir 'serüven' duygusu uyandırmıştır.

'Serüven' kelimesine bakıp da, değişmiş, gelişmiş, 'değişerek gelişmiş' gibi bir yığın sevimsiz 'tanımlama' gelmesin aklınıza. Daha önce şunu demiş, şimdi böyle diyor; az önce buradaymış, bak şimdi oraya geçmiş şeklindeki ifadeler bir hobi olarak bile ilgimi çekmez. İsteyen, istediği yerde, istediği zaman, istediğini söyler; arzular şelale!

Genel anlamda 'değişim' meselesine nasıl baktığımı, "Köpekler ayakkabı giymez" ve "Tuluat bitti!" başlıklı 'yazılarımda' anlatmaya çalıştım. Ayrıca 'meseleyi' kişilere indirgemek, en azından benim için, dedikodudan öte anlam taşımaz.

Oldukça kısa sayılabilecek 'köşe yazarlığı' geçmişine rağmen kendisini okutmayı bilen, meramını okuru yormadan anlatmayı başarabilen Ahmet Hakan'ın üslup zenginliği, yani nerdeyse işlediği her konuda üslup değiştirmesi bendeki bu serüven duygusuna neden olabilir pekala.

Mesela, "Aldırma Latif abi" (15 Mayıs Hürriyet) üslup bakımından tam da böyle bir yazı.

Gelgelelim, derdini, 'okurunu' yormadan anlatmakta mahir yazarımız, bu sefer beni çok yordu. Bir daha yazılarına 'göz gezdirmek' nasip olmasın yalanım varsa.

Ortada bir "Latif abi" var, besbelli. "Ne söyleyecekleri baştan belli olanların" galiba canını sıktığı 'Latif abi'mizi, Ahmet bey kardeşimiz 'aldırma' falan diyerek teselli etmeye çalışıyor. Buraya kadar tamam, eyvallah da, Latif abi kim?

Ahmet Hakan'ın demesine göre, "Aklı karışıklar kafilesini"nin güzel bir evladı ve "Ne zaman ne yapacağı belli olmayanlar" tarikatının en sadık müritlerinden biri.

Anlayacağımız, "Selim Işık" kafalı, biraz da tekin olmayan bir 'yurdum insanı.' Bütün deliller elde fakat bulamıyorum bir türlü! Kafayı yiyeceğim; kim lan bu Latif abi?!

Gündemin bu kadar uzağına düşmeme neden olanlardan James D.Watson'un yarısına kadar okuduğum "İkili Sarmal" adlı kitabını, "Bir Latif abiyi bulmama yardımcı olamadıktan sonra, insanoğlunun DNA'sını anlatsan ne çıkar!" diyerek fırlatıp attım.

İlhan Selçuk'a bir kez olsun 'İlhan abi' diyemeden bu fani dünyadan göç eden bir çok 'bahtsız' köşe yazarının aksine, kendisine genç yaşta 'İlhan abi'li yazı yazmak nasip olmuş yazar kardeşimizin bahsettiği 'Latif abi', yepyeni bir 'abi' mi acaba?

Hay Allah, nasıl aklıma gelmez! Latif Demirci olmasın?! Oğuz Aral'lı "Gırgır"da, Behiç Pek'le birlikte "Muhlis Bey" tipini Türk mizahına kazandırmıştı hani. Üstelik şimdi aynı gazetede birlikteler. Ama 'Latif abi' için mezkur yazıda, "İçinden çıktığı camianın tepesine 'güm' diye patlayan" ifadesi var. Yok, bu Latif Demirci olamaz. Üstelik, Ahmet Hakan'ın "Latif abi"si, "Zerre kadar merhamet göstermeden ardı ardına putları yıkan" ve tanınmaktan nefret eden bir şahsiyet. "İşgal altındaki hayatını, en esaslı hesaplaşmaların sonunda özgür kılan" ve kod adı "hayta" olan bilebildiğim, yaşayan başka bir 'Latif abi' yoktu maalesef.

Birden yazarımızın, nedenini hatırlamıyorum ama, Cemal Süreya'dan af dileyen bir yazısı geldi aklıma. Acaba ölülerin arasında bulabilir miydim onu?

Ah şu çaresizlik, insana neler yaptırıyor! Halbuki 'Latif abi'nin hayatta olduğu malum yazıdan çıkıyordu kolaylıkla.

Üşenmedim; arşivden Ahmet Hakan'ın bütün yazılarına baktım ve en sonunda "Latif abi"yi buldum: Abdullatif Şener!

Aradığını bulmanın sevincinden çok, Aziz Üstel'den 'espri yemiş' bir Ömer Çavuşoğlu şaşkınlığı yaşadım.

Demek kod adı "hayta" olan bu "tutunamayan" adam, vaktiyle misafir olduğunu söylediği Refah Partisi'nin iktidarında bakanlığa kadar yükselmiş doçent, milletvekili, bakan, genel başkan yardımcısı Abdullatif Şener'miş!

Ahmet bey kardeşim sakın şaşma bu kadar uğraştığımıza. Hayatımızda hiç Kemal abilerimiz olmadığı için, Latif abileri bilmemiz biraz zor oluyor tabii ki.

Geri dön

Yazdır

Yukarı