Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Davut DURSUN ddursun@yenisafak.com.tr

Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu gibi bir cihan devletinin bakiyesidir. Osmanlı'nın dış politika refleksleri, sadece o devletle sınırlı kalmamış ve onun külleri üzerinde yükselen Türkiye Cumhuriyeti'nde de devam etmiştir. Özellikle imparatorluğun trajik şekilde dağılmasına sahne olan 19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın ilk çeyreğinde yaşananların toplum hafızası ve özellikle de iktidar kullanan yönetici sınıflar üzerinde yarattığı etkinin çok derinlere sindiği görülüyor.

Mesela "Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur!", "Bir Türk cihana bedeldir!", "Herkesin Türkiye üzerinde emelleri vardır", "Türkiye devamlı parçalanma tehdidi altındadır"... gibi kalıplarla ifade edilenler, Osmanlı son döneminde yaşanan gelişmelerin etkisini taşır. Geçen asrın başında dünya yeniden oluşturulurken ve modernleşme öncesi sistemler tasfiye edilirken yaşanan acılar ve yıkımlar toplumun bütün kesimleri üzerinde derin izler bırakmıştır.

Böyle bir arka plana sahip Türkiye, dışarıya devamlı kuşkuyla bakmakta, her türlü gelişmede muhakkak bir art niyetli hesap aramakta, başkalarını anlamak yerine devamlı onların düşmanlıkları üzerinde kafa yormaktadır. Sanıyorum biz sıradan insanlar da, yöneticiler de ilişki halinde olduğumuz insanları anlamak için bir çaba göstermiyoruz. Sadece onların bizi anlamalarını ve bizimle ilgili karar verirken doğru karar vermelerini bekliyoruz. Bunda insan olarak hakkımız var, ancak onların böyle bir karar vermeleri için de adım değil adımlar atmalıyız.

Biliyorsunuz Danimarka ile ilişkilerimiz, son zamanlarda, Roj TV dolayısıyla gerginlikler yaşamaktadır. Türkiye'ye yönelik kabul edilemez nitelikte yayın yapan terör örgütüyle ilişkili televizyon yayınına izin verdiği için Danimarka'ya sert tepki göstermekte ve bu yayın iznini iptal etmesini istemekteyiz.

Türkiye'nin bu talebi karşısında Danimarka hükümet yetkililerinin de ileri sürdükleri birtakım gerekçeler var. Bunların başında da ilgili televizyonun terör örgütüyle ilişkisinin ve yayınların terörü kışkırttığının kanıtlanması meselesidir. Bunu yapmak bizim görevimizdir. Danimarka'daki sisteme göre bir yayın kuruluşunun terör örgütüyle ilgisinin mahkemece kararlaştırılması gerekiyor. İşte burada Türkiye olarak, konu üzerinde araştırma başlatan savcılık makamına iddialarımızı kanıtlayan zengin bir dosya vermemiz gerekiyor.

Evet Türkiye Danimarka'da soruşturmayı yürüten savcılığa bir dosya ulaştırmış ve zaman zaman da yeni belgelerle zenginleştirmektedir ancak burada çok hızlı hareket edemediğimiz anlaşılıyor. Her şeyden önce ülkemizin konuyla ilgili otoritelerin bir koordinasyon halinde iddiaları kanıtlayacak bilgi ve belgeleri paylaşmaları ve hazırlanacak dosyaların hızlı şekilde Danimarka makamlarına ulaştırılması gerekiyor.

Danimarka karikatür krizi nedeniyle zor günler yaşadı. Büyük sıkıntılara maruz kaldı. Bu konuda Türkiye'nin izlediği politika ve Türk halkının makul tavrı takdir topladı. Danimarka ile sorunların çözümünde yaşanan bu tecrübenin olumlu katkısının rolü olabilir. Bunun iyi yönetilmesi gerekiyor. Danimarka medya yetkilileriyle konuştuğunuzda iyi niyetli yaklaşımı ve sorunun çözümüne yönelik isteklerini görmek mümkün; ancak bu toplumun öncelediği ve bir bakıma kendileri için olmazsa olmaz olarak görülen hassasiyetleri unutmamak gerekiyor. Terör ve kaosla her gün yüz yüze olan bizlerin tepkisini başkalarından beklemeden önce onların önceliklerini anlamak ve iddialarımızı kanıtlayan dosyalarla işin ciddiyetini kanıtlamak görevimiz olmalıdır.

Biz büyük devletiz, onlar bizi anlamalı şeklinde bir refleks, asla sorun çözücü değildir. Devletin büyüğü küçüğü yoktur. Her devletin dünya sisteminde belli bir yeri ve etkisi vardır. Uluslararası ilişkiler bir temelde bir menfaat ilişkisidir. İster maddi anlamda olsun, isterse bir değer ve ilke anlamında olsun. Muhatabımızı belli biçimde davranma hususunda ikna etmek, tezlerimizi kanıtlayan belge ve bilgileri aktarmak ve ortak bir zeminde buluşmak için çalışmak bu işin en doğrusu olmalıdır.

Geri dön

Yazdır

Yukarı