Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Melikşah UTKU mutku@yenisafak.com.tr

Avrupa, ciddi iktisadi ve sosyal sıkıntılarla yüz yüze. Bu sıkıntılar, Fransa örneğinde olduğu gibi, kimi zaman hükümetleri sarsan sosyal patlamalara dönüşüveriyor. Geçen yılın Ekim ve Kasım aylarında Paris'in varoşlarında tutuşan alev, daha farklı bir platformda son bir aydır yeniden yaşanıyor.

Geçen yılın olayların nasıl çıktığı bir yana, kamuoyu tarafından algılanan mesaj ırk ayrımcılığı ve bu bölgelerde yaşanan muazzam işsizlik sorunu şeklinde oldu. Gerçekten de bugün Fransa'da işsizlik hayli yüksek boyutlarda. Yüzde 9,5'un üzerindeki işsizlik oranı, Türkiye ile kıyaslandığında pek bir anlam ifade etmeyebilir. Ancak akraba ilişkileri, eksik istihdam ve kayıtdışı iş bulma imkânları, Türkiye'de işsizlik sorununu daha tahammül edilebilir kılıyor.

Fransa'daki işsizliğin bir başka boyutu daha var. Tahmin edileceği gibi, bu ülkedeki işsizler arasında Fransa'nın "yabancı" vatandaşları ile gençler ağırlıkta. Bu ülkede yaşları 18 ile 25 arasında olanlar arasında işsizlik oranının % 20'ye ulaştığı bilinen bir gerçek. Durum yabancılar arasında daha da vahim. Varoşlarda 26 yaş altı işsizliğin % 40'lara ulaştığı belirtiliyor.

Dominique de Villepin başkanlığındaki Fransız hükümetinin genelde istihdamda eşit imkânların oluşturulmasına yönelik çıkardığı yeni kanunlar içinde önemli bir kısım, İlk İstihdam Sözleşmesi (Contrat Premiere Embauche - CPE) kapsamında genç istihdamın arttırılmasını hedefliyordu. 2 Nisan itibariyle yürürlüğe giren, ancak son çıkan protestolar sebebiyle işverenlere uygulanmaması için tavsiyede bulunulan söz konusu sözleşme, işverenlere 26 yaş altında çalıştıracakları personel için iki yıllık bir deneme süresi tanımlıyor. Bu süre içinde işveren, hiçbir mazeret beyan etmeden genç personelin iş akdini, önceden haberdar etme şartı ile feshedebiliyor. Bu süre zarfı sonunda sözleşme tam kapsamlı bir iş akdine dönüşüyor.

CPE'nin gerekçesi, katı Fransız iş yasaları karşısında genç nüfusun istihdamını, yasal engellemeleri azaltarak, arttırmak. İşverenlerin önemli bir kısmının, özellikle genç nüfusun istihdamını, işten çıkarma mevzuatı katı olduğu iddiasıyla tercih etmediği ifade ediliyor. Hükümet yetkilileri, CPE'nin tecrübe süresini normal süre olan bir ila üç aydan iki yıla çıkararak gençlerin istihdamı önündeki bu direnci kırmayı hedeflediğini belirtmişti.

Ancak başta sendikalar ve öğrenci birlikleri olmak üzere Fransa'da son bir aydır yaşanan protestolar, CPE'nin ölü doğmasına sebep oldu. Nihayet Cumhurbaşkanı Chirac da söz konusu kanunun değiştirilmesi gerektiğini söyleyerek CPE'nin tabutuna son çiviyi de çakmış oldu.

Protestocular genç nüfusun istihdamına yönelik böyle bir kanuna bu ölçüde bir tepki vermekte haklı mıydı? CPE'ye karşı olanlar, söz konusu kanunun genç istihdamını daha da problemli bir hale sokacağı, gençlerin tam kadrolu iş edinme imkânlarının daha da daralacağı, büyük işverenlerin bu kanunu genç istihdamı sömürmek üzere kullanacağı yönünde görüşleri var. Pek de haksız endişeler sayılmaz bunlar.

Şu an için kimsenin bir çözümü yok. İş yasalarının küresel ekonominin yeni dinamikleri karşısında esnek olmadığı ve işsizliği kalıcı yaptığı bir gerçek, ama sosyal güvenlik alanında elde edinmiş haklardan da kimsenin vazgeçmeye niyeti yok.

Çözüm belki karşılıklı anlayıştan geçiyor. Ancak Fransa kamu aklında karşılıklı anlayış diye bir mefhum yok. Yani bu kavganın daha uzun bir süre devam edeceğini tahmin edebiliriz.

Geri dön

Yazdır

Yukarı