Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Fehmi KORU f.koru@yenisafak.com.tr

Aranızda, şu son bir kaç ay içerisinde kendisinin veya bir tanıdığının evi soyulmayan, kendisine veya akrabalarından birine gasp amacıyla saldırılmayan kimse var mı?

Yaşanılan kentin nüfusuyla mütenasip olarak değişen, en kalabalık kentte en fazla "Evet" sesi çıkan ortak bir cevabı var bu sorunun... Pek yakında, İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük illerimizde girilmeyen ev, el atılmayan çanta kalmayabilir... Daha da kötüsü, hırsızlar cür'etlerini o kadar artırıyor ve saldırganlıkları o denli büyüyor ki, basit hırsızlıkların yerini ölümle biten vak'alar alacak...

Daha da kötüsü şu: Hırsızlığa mâruz kalan insanlar güvenlik ihtiyaçlarını kendileri gidermenin yollarını aramaya başladılar; bunun sonucunda, mazallah, kendisini korumaktan başka derdi olmayan suçlular üretecek bugünün ortamı...

Hırsızlık her toplumda olduğu gibi bizde de varlığını yüzlerce yıldır sürdürüyor. Yalnız bizde değil başka toplumlarda da bozulan ekonomik duruma paralel olarak hırsızlık vak'aları artmış bulunuyor. Bizimle başka toplumlar arasında bugünlerde varolan en önemli fark, bizde hırsızlığın başedilemeyecek boyutlara çıkıyor olması ve görevi gereği konuyla ilgilenmesi beklenenlerin bu olumsuz gelişmeyi fazla ciddiye almamasıdır.

Oysa, her toplumda, 'güvenlik', insanların temel ihtiyaçlar skalasında en ön sıralarda yer alır. Devletin kendisi ve hukuk kurumu insanların 'güvenlik' ihtiyacına cevap olsun diye icat edilmiştir. Devletin görevi, vatandaşı, yalnızca dış tehditlere karşı savunmak değil, içeriden gelen ve güvenlik hissini yok eden saldırılara karşı da korumaktır. Hırsızlığın yaygın olduğu toplumlarda, devlet, kendinden beklenen görevini yerine getirmiyor demektir.

Konunun siyasete dönük yüzü olduğu da unutulmamalı. Zamanında veya erken yapılacak bir seçimde, vatandaşlar oylarını kullanırken yalnızca maddî mülâhazalarla tercihte bulunmayacaklar; kararlarını en fazla etkileyecek konuların başında 'güvenlik' gelecektir. Bir iktidara duyulan güven, onun güvenlik konusuna yaklaşımıyla da yakından ilgilidir çünkü.

Ne gariptir ki, 'güvenlik', hükümetin fazla duyarlı görünmediği konuların ilk sıralarında yer alıyor. Dışarıdan akıl ithal etmelerine lüzum yok; Ak Parti yönetimi Ak Parti örgütüne kulak verse, güvenlik konusunda duyulan endişenin hangi boyutlara ulaştığını hemen fark edecektir. Ülkemizin en büyük ilinin Ak Parti örgüt başkanının villasının soyulduğu haberi gazetelere yansımamış mıydı? Gasp olaylarına herkes gibi Ak Parti yöneticilerinin eşleri ve yakınları da mâruz kalıyor, hırsızlar ev soyarken parti ayrımı gözetmediği için Ak Partililer de 'güvenlik' endişesi duyuyorlar.

Sorunun nasıl çözülebileceğine dair fikir yürütmeye gerek yok. İlk aşama, sorunun varlığının kabulüdür. Böyle bir sorunun var olduğu kabul edilirse, sıra, sorunla yeterince mücadele edilip edilmediğini tespite gelecektir: Güvenliği sağlamakla görevli kadrolar mevcut mevzuatla sorunun üstesinden gelebiliyor mu? Kadroda aksama varsa tedbiri orada aramak, mevzuat yetersizse eksikliği gidermeye çalışmak şarttır. Hiç yapılmaması gereken ve eğer böyle devam ederse siyasî faturası çıkacağı kuşkusuz olan ise, ortada bir sorun yokmuş gibi davranmaktır. 'Güvenlik' çok daha geniş kitleleri -herkesi- ilgilendirdiği için en az 'kuş gribi' kadar ciddiyetle yaklaşılması gereken bir konudur Türkiye için...

Üzerlerinde bir çatı olmaksızın da varlıklarını idame ettirebiliyor insanlar, ama güvenlikleri tehdit altındaysa bütün verimli faaliyetleri sekteye uğruyor.

Hükümet bu konuyu hak ettiği ciddiyetle ele almalıdır...

Geri dön

Yazdır

Yukarı