Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Mustafa KUTLU mkutlu@yenisafak.com.tr

Eğitim sürecinde insanın tabiat ile mücadelesinin tarihini öğrendik. İnsanoğlu aklı sayesinde vahşi tabiata karşı koyuyor, kendine bir güvenlik alanı açabiliyordu. Yüceltilen bir savaştı bu. Sonunda muzaffer insan yeryüzünün hakimi oluyordu.

Dağları deliyor, sulara gem vuruyor, ormanları bir baştan bir başa yarıp geçiyor, bataklıkları kurutuyordu.

Neden sonra anlaşıldı ki bataklıkların en azından bazısını kurutmak öyle övünülecek bir şey olmak bir yana, ekosistemi tahrip eden tehlikeli ve yanlış bir uygulama imiş.

Ayrıca bu tabiata düşman tavır sadece kendini medeniyetin tek ve yanılmaz temsilcisi sayan batı dünyası tarafından savunuluyor, burada kalınmayıp metazori dünyanın diğer bölge ve insanlarına da kabul ettiriliyordu.

Kendini medenî ötekini vahşi kabul ederek onu da ehlileştirmeye çalışan bu anlayış sonunda insanları yapay bir âleme hapsetti.

Bu yapay âlemin unsurları, bilgileri, âletleri, evleri, şehirleri, yolları genişledikçe; doğal dünyayı kemiriyor, havayı, suyu, toprağı, ağacı, hayvanı yokediyor. Alemin hakimleri sonsuz bir konforun kollarında sarhoş kalabilsinler diye.

Gidenler bir daha geri gelmiyor: Ne petrol, ne kömür, ne de delinen ozon tabakası. Her yıl onlarca hayvan türü dünyamızı terkediyor. Soyunun son örneklerini parklara, laboratuvarlara hapsettiklerimiz de var. Bu kendini medenî sayan görüş, bırakın tabiatı ve hayvanlar âle-mini, kendi türüne karşı daha da acımasız. Kendi konforunun "sürdürülebilir" olması uğruna yılda milyonlarca insanın açlıktan ölmesine göz yumuyor.

Bu vahşet, dünyanın güzelliğini de, el değmemiş unsurlarını da sonsuz bir tecavüz tutkusu ile kirletiyor. Kısa süreler içinde kafalarını kumdan çıkaranlar oksijen arıyor (temiz hava), sükunet istiyor (gürültüden, hareketten, hızdan usanmış), güneş, ağaç, temiz su, dağ, dere, çiçek, kuş ile çevrili bir doğal ortam arzuluyor.

O doğal ortam dahi organizasyona dahil edilmiş, devasa bir turizm sektörü yaratılmıştır. Eskinin turistleri (seyyahlar, kâşifler) macera ve bilgi peşinde koşar, bu uğurda türlü sıkıntılara katlanırlardı. Şimdikiler o onulmaz konfor sarhoşluğundan vazgeçemiyor. Gittikleri sözümona doğal ortamlarda klima, duş, temiz ve yumuşak yatak, müzik, eğlence, damak tadı, sex vb. türü hizmet istiyorlar. Bu yüzden olsa gerek şehir parklarına yapay şelaleler, vatanından sökülüp getirilmiş doğal kayalar, çeşitli ot ve bitkiler döşeniyor. Bunlar arasında kafayı yemiş dolaşan tüyü yolunmuş kuşlar, dişleri sökülmüş tilkiler, mahzun gözlü ceylanlar geziniyor. İnsanlar görsün de:

-A,a... Vahşi doğayı ayağımıza kadar getirmişler, deyip alkışlasınlar...

Geri dön

Yazdır

Yukarı