Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Nar-ı Beyza
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Mehmet OCAKTAN mocaktan@yenisafak.com.tr

Türkiye yıllardır demokrasi ve özgürlükler konusunda standartlarını yükseltmek için ciddi bir demokratikleşme mücadelesi veriyor. Özellikle Avrupa Birliği'ne uyum kapsamında önemli adımlar attı. Halen de bu adımları atmaya devam ediyor. Ancak, Türkiye'nin "demokratikleşme rüyası"nın toplumun önünde yeni imkanlar açtığına inandığımız bir dönemde öylesine gelişmeler oluyor ki, doğrusu insan umutsuzluğa düşüyor.

Mesela, Danıştay dün verdiği bir kararla, "okula geliş gidişlerinde türban takan bir öğretmenin, anaokuluna müdür olmasını sakıncalı" buldu. Şimdi bu kararı nasıl anlamamız gerekiyor. Çünkü, karara muhatap olan öğretmen, okula başını açarak giriyor, derslerini de başı açık olarak veriyor. Yani, mevcut ilkelere harfiyen uyuyor. Sadece, sokağa çıktığında inancının gereği olarak başını örtüyor.

Danıştay kararının anlamı çok açık, "sokakta başörtüsü" takan bir bayan, okulda başını açsa da öğretmenlik yapamaz. Peki, bundan "sokağa müdahale" anlamı mı çıkarmalıyız? Eğer böyleyse bu çok vahim bir durum demektir.

Böyle bir durum karşısında, "demokrasi" ve "özgürlükler" adına gerçekten endişelenmemek mümkün değildir. Çünkü, karardaki "okula geliş ve gidişleri sırasında da olsa söz konusu yasal düzenlemelerde belirtilen temel ilkelere aykırı davrandığı sabit olduğundan" şeklindeki bir ifadeyi, bütün Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının haklarını, özgürlüklerini garanti altına alan Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın ruhuyla nasıl bağdaştıracağız doğrusu merak ediyorum.

Yine Danıştay'ın kararında, "Anayasaya göre, çağdaş eğitim-öğretim esaslarına dayanan düzenin, laiklik ilkesinin göz ardı edildiği bir ortam olmasının mümkün olmayacağı'" vurgulanıyor. İyi güzel de, Anayasa kadınların sokakta başlarını örtmesini yasaklamıyor ki... Peki, sokakta başını örten bir öğretmenin öğretmenlik yapması nasıl "sakıncalı" oluyor? Ayrıca bildiğimiz kadarıyla, Türkiye'de eğitim öğretim sokakta da yapılmıyor. Evet, Türkiye'de okul açığı var, ama bir takım afet dönemleri hariç, Milli Eğitim Bakanlığı'nda dersler bugüne kadar hep okullarda verildi.

Danıştay bu kararı sokakları okul kabul ettiği için vermediğine göre, demek ki aynı zamanda sokakta başörtüsü takılmasını sakıncalı buluyor demektir.

İşte, bu kararın kafaları karıştıran en kritik noktası da burası. Yarın bu karara dayanarak, devletin bazı görevlileri sokaklarda "başörtülü avı"na çıkarsa ne yapacağız? 'Evet yasal dayanağı vardır' diyerek, bireylerin en temel "insani hakları"na müdahale mi edeceğiz?

Peki bu, Anayasa'nın temel ilkelerine de, ruhuna da aykırı olmaz mı?

Bütün bunları, yıllardır 'demokratik Türkiye' hayalleri kuran topluma nasıl izah edeceğiz?

Toplum olarak yıllardır sürdürdüğümüz, 'demokrasi', 'Cumhuriyet' ve 'özgürlükler' mücadelesini, sokaklarımızda yasakların daha da katmerli hale gelmesi için mi verdik?

Geri dön

Mesaj gönder

Yazdır

Yukarı