Parmak bebek olarak doğdu, 4.5 yıl yürüyemedi: Bakın şimdi ne halde

Dünyaya geldiğinde 600 gram ağırlığında olan Mehmet Basri, 160 günü entübe olmak üzere toplam 190 gün boyunca yoğun bakımda kaldı.

Doktorların bile ümidi kestiği Mehmet Basri, 190 günün ardından gözlerini açtı. Mehmet Basri'ye daha sonra epilepsi tanısı konuldu.

Doğduğundan beri fizik tedavi gören Mehmet Basri, 4,5 yaşına kadar yürüyemedi. Ailesi ise bu süreçte çocuklarının yürümesi için her yeri gezdi.

Yaklaşık 2 yıl önce Kocaeli'nin Başiskele ilçesinde bulunan Atlantis Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi'ne gelen aile, çocuklarının burada eğitim görmesini sağladı. Mehmet Basri, iyi bir eğitim ve fizik tedavinin ardından önce ayaklarının üzerinde durmaya, sonra yürümeye başladı.

Mehmet Basri'nin zor bir sürecin ardından yürümeye başladığını ifade eden anne Medine Üstün, “Mehmet Basri 600 gram olarak dünyaya geldi. 160 gün entübe olarak, 190 gün ise yoğun bakımda kaldı. Daha sonra doktorlar fizik tedaviye başlamamızı tavsiye etti. Fizik tedavilerle birlikte Mehmet Basri bazı yetilerini kazanması için uğraştı. Şu anda birkaç adım atabiliyor. 3-4 aydır bunu fark ettik. Daha önce yürümesi ile ilgili hiçbir gelişimi yoktu. Hem bağırsak hem de spinal bir yapışıklığı ile ilgili iki ameliyat oldu. O ameliyatlardan sonra biraz gelişim gösterdi. 4 yıldır fizik tedavi görüyor. Burayı da çok sevdiğim bir ağabeyim tavsiye etti. Uzak olduğu için biz biraz sıcak bakmadık ama geldikten sonra hayatımızda çok şey değişti. Bizim tedaviye bakışımız bile değişti. Fizik tedavi daha önce de görüyordu. Ama neyin daha doğru olduğunu bilmiyorduk. Buraya geldikten sonra hocalarımız önerilerde bulunuyor. Evde de biz bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Daha önceden biz çocuğumuzu rehabilitasyon merkezine veriyorduk. Çocuk o derste ne işlenirse onu öğreniyordu, bize sadece o gün yaptıklarından bahsediyorlardı” dedi.

Mehmet Basri'nin yürümeye başlamasının kendilerine umut verdiğini belirten Medine Üstün, “Başladığım yola bakınca şu anda geldiğim yer inanılır gibi değil. Burayı bize tavsiye eden ağabeyim bana, 'bir gün yürüyecek' demişti ama inanmıyordum. Şimdi yürüdüğünü görünce hayatımızın bir tık daha iyi olacağını düşünüyorum. Daha çok yapabileceği şeylerin olduğunu gördüm. Biz artık yapabiliyoruz. Umutsuzluğa düşmek daha kötü. Ama gerçekten yapabildiğini görmek bize aile olarak umut veriyor. Oğlum aynı zamanda epilepsi hastası. Nöbetler de bizi etkiliyor. Bazen yapabildiği şeyleri unutuyor. Yeniden başlamak gerekiyor. Ama yapabildiğini görüyoruz. Başladığımız nokta ile şu an arasında çok fark var” diye konuştu.