Bauman'ın arkadaşı Polonyalı felsefe profesörü Anna Zejdler-Janiszewska, ünlü düşünürün eşinden aldığı bilgiye dayanarak yaptığı açıklamaya göre, Zygmunt Bauman, İngiltere'nin Leeds kentindeki evinde, ailesinin yanında hayata veda etti.
Bu arada Bauman'ın eşi Aleksandra Jasinska-Kania, Bauman'ın ölümünü duyurmak için ünlü düşünürün "akışkan modernite" kavramına atıfta bulunarak, "akışkan sonsuzluğa gitti" ifadesini kullandığı belirtildi.
İkinci Dünya Savaşı patlak verene kadar, doğum yeri Polonya'nın Poznan kentinde yaşamanı sürdüren Bauman, Holokost'tan kaçarak ailesiyle Sovyetler Birliği'ne sığındı. Savaşın ardından Varşova Üniversitesinde doktorasını tamamlayan Bauman, 1954'ten itibaren aynı üniversitede sosyoloji dersleri vermeye başladı.
- Bauman, 1968'de Polonya Komünist Partisinden ayrıldı. Aynı yıl, politik nedenlerle sosyoloji profesörlüğü unvanını kaybederek ülkeyi terk etmek zorunda bırakılan Bauman, İsrail'e göç etti.
Büyük Britanya'nın çağrısı üzerine 1971'de, Leeds Üniversitesinde ders vermeye başlayan Bauman, 1990'larda emekli oluncaya kadar çalışmalarına burada devam etti. 50'nin üzerinde kitabı bulunan Bauman, 1989'da yayımladığı "Modernite ve Holokost" kitabıyla birçok felsefeciden ayrışarak, Yahudilerin soykırıma tabi tutulmasını modernitenin esaslarından olan sanayileşme ve rasyonel bürokrasinin sonucu olarak değerlendirdi.
- "Holokost'u düşünebilir kılan modern uygarlığın rasyonel dünyasıydı." değerlendirmesinde bulunan Bauman, 1990'larda geliştirdiği "akışkan modernite" kavramıyla çağdaş dünyada köksüz ve öngörülebilir herhangi bir çerçeveden yoksun bırakılan bireyleri tanımladı.
Postmodern Etik, Sosyolojik Düşünmek, Küreselleşme, Modernlik ve Müphemlik, Bireyselleşmiş Toplum kitaplarıyla tanınan Bauman, 1989'da Amalfi ödülü, 1998'de Theodor Adorno Ödülü aldı.
Bauman sığınmacı krizi üzerine, "Onlardan korkuyoruz, çünkü prekaryanın kâbuslarını cisimleştiriyorlar" ifadelerini kullanmıştı.
