15 Temmuz Şehidi Necati Sayın’ın kızı ve Şehit Fazıl Gürs’ün eşi Bilge Gürs tvnet’te yayınlanan Hilali Beklerken sahur programına konuk oldu. Bilge Gürs’ün eşi Fazıl Gürs, babası Necati Sayın ve kız kardeşi Ülkü Sayın Ankara’da Genelkurmay Başkanlığı’na giden kavşağın önünde üzerilerine doğru gelen tanktan kaçmaya çalışırken köprüden aşağı düştüler. Gürs’ün eşi ve babası şehit olurken, kız kardeşi gazi oldu.
CEBİNDEN DUALAR ÇIKTI
O gece yaşadıklarını ve babasının şehit olma hayalini anlatan Gürs, “Babamın tek derdi vatan ve milletti. Ben doğduğum günden beri babam ‘şehit olacağım’ derdi. Hep doğru şeyler konuşur ve düşünürdü. Şehit olduğu gece üzerindeki gömleğinin cebinde şehit olmak için okuyacağı duaların yazılı olduğu kağıt çıktı” dedi.
15 TEMMUZ’U RÜYAMDA GÖRDÜM
Babasının yine olsa yine tüm ailesiyle birlikte ülkesini korumak için dışarıya çıkacağını kaydeden Gürs, “Ben 15 Temmuz gecesinden bir hafta önce rüyamda Amerika ile Türkiye’nin savaştığını gördüm. Ortalık çok karışıktı. O an annemin sırtından iki taş düşmüştü. Demek ki düşenler babam ve eşimmiş” dedi.
HEM BABAM HEM EŞİM ŞEHİT
Bilge Gürs, “Babamın şehadet haberini aldıktan sonra hastaneden dışarı çıktım ‘beni de vurun’ diye bağırdım. Benim en değer verdiğim insan gitmiş. Sabah saat 5 gibi eşimin yoğun bakımda olduğunu söylediler. Eşim 1.90 boyunda iri yapılıydı ben ona bir şey olmaz diye düşünürdüm hep. O benim en büyük dayanağımdı. Herkes ‘hem baban hem eşin zor’ diyor. Evet zor ama ikisi de şehit oldu ve bir aradalar çok mutluyum” şeklinde konuştu.
Hala bizimle birlikte
15 Temmuz’u unutmanın mümkün olmadığını belirten Bilge Gürs, “Alışıyorsunuz. Bir de zaten bizimle yaşadığını anlıyorsunuz. Eşim vefat ettikten sonra oğluma kıyafet almaya çıktım. Birkaç parça şey aldım. Dedim ki ‘Fazıl sen olsan bunu alırdın senin için aldım’ dedim. Diğer kıyafetleri oğlum denedi. Olmadı eşimin niyetiyle aldığım kıyafet oldu. Sonra oğlum kıyafeti kokladı ‘anne sen bunu evden mi getirdin? Babam kokuyor’ dedi. Bana kimse unuttunuz diyemez.” Gürs babası Necati Sayın’ı ise şöyle anlattı: “Babamı ne çok mutluyken ne de çok üzgünken göremezdik. Bir tek Muhsin Yazıcıoğlu öldüğünde ağlamıştı. Hükümet seçildiğinde de mutluluktan üç gün oruç tutmuştu.”
