Süper Lig’de 9. hafta geride kalırken Trabzonspor kritik maçı alarak zirveye oturdu. Akabinde bir sürü tartışma yaşanan maçın hikayesini 2 an belirledi.
Oyunu 11’e 11 ve 11’e 10 olarak ikiye ayıralım. Fenerbahçe’nin o ana kadar oyuna ortak olduğunu hatta Hatayspor deplasmanında olduğu gibi planının iyi işlediğini söyleyebiliriz. İkinci senaryoda ise skoru korumaya yönelik bir oyun çıktı ortaya. Elbette 11’e 10 oynamak kolay değil, ben de hakemin iyi bir maç yönetmediğini düşünüyorum, ancak bu durum futbolun içerisinde var. Bu, Türkiye’deki diğer takımlarda da çok dikkatimi çekiyor. Hocalar, 10 kişi oynamak üzerine formüller geliştirmeli. 10 kişi kalmak, “Gelene vurayım, topu kalemden uzak tutayım da ne olursa olsun” demek değildir. Hatta Fenerbahçe, Galatasaray’ı 6-0 yendiği maçta, 4 golü 10 kişi iken atmıştı.
Trabzonspor’a gelince; maç uzun süre 1-1 devam ederken, Abdullah Avcı da eksik rakibi karşısında kilidi açacak hamleler yapamadı. Ta ki son bölümdeki penaltı pozisyonuna kadar. Bu kadar yüksek hücum gücüne sahip bir takımın bu şartlarda maçı daha erken koparması beklenirdi. Maçta iki takım adına ortaya fark koyan bölge ise forvet arkasıydı. Yani 10 numara. Bakasetas, sadece Trabzonspor’un değil, ligin seyrini belirleyen adam konumunda. O bölgeden beklenen performans tam da budur. O bölgenin Fenerbahçe’deki muadili Mesut Özil’den şu ana kadar böyle dolu dolu bir Bakasetas performansı göremedik. Vitor Pereira, bu göreve artık Pelkas’ı soyundurmalı. Yunanlı oyuncunun geçen sene merkezde neler yaptığını biliyoruz. Ancak Erol Bulut onu ısrarla çizgiye hapsediyordu. Pelkas’ın tartışmasız kullanılacağı yer 10 numara bölgesidir. Sakatlıklar da süreci etkiledi elbet ancak artık iyileşti. Böyle bir yetenekten çok daha fazla fayda sağlanabilir.
Beşiktaş, Süper Lig’de son 4 maçın 1’ini kazanabildi. Elbette bu süreçte sakatlıkların etkisi çok fazla. Sakatlıklar sezon içerisinde bu sayıda olmasa da, yine yaşanacaktır. Futbol, bu riski her zaman içinde barındırır. Geniş kadro ve her oyuncunun hazır tutulması bu nedenle önemlidir. Siyah-beyazlıların oyun olarak henüz ideal seviyede olduğunu söyleyemeyiz. Takımda ve korkarım Sergen Yalçın’da “Nasılsa ligi alırız” düşüncesi hakim gibi. Özgüven elbette iyi bir şey ancak, özgüvenle rehavet arasında ince bir çizgi var. Beşiktaş’ın kadrosu lig şampiyonluğu için yeterli. Tabi kadro değil, kadronun sahada gösterdiği performans şampiyon oluyor. Ligin ilk yarılarında kaybedilen puanların ikinci yarılarda telafisinin ne kadar zor olduğunun acı tecrübesini Şenol Güneş’in son 2 sezonunda yaşadı Beşiktaş. Ligde ayaklar yere basmalı. Testi kırılınca yol gösteren çok olur. Biz uyarımızı erkenden yapalım.
Galatasaray, kötü başladığı Süper Lig’de son haftalarda skor olarak işleri toparladı. Ama belirttiğim gibi sadece skor olarak toparladı. Oyun olarak toparlayamazsanız, uzun vadede bu skorları bulmanız da zorlaşır. Özellikle ikinci 45 dakikalar sarı-kırmızılı takım için büyük soru işareti. Genç, yetenekli ve yarınları çok parlak oyuncular var kadroda. Bu oyuncuların bireysel olarak öne çıkma isteği, birçok atağı henüz olgunlaşmadan bitiriyor. Oysa gol atmak kadar attırmak ve gol organizasyonunun içinde olmak bir oyuncuya büyük değer katar. Teknik heyet ne yapıp edip futbolcuların bireysel oyun hevesinden takım oyununa geçişlerini sağlamalı.
