Ordaydın

Ordaydın.Elimi uzatsam dokunabileceğim kadar yakındın. Elimi uzatmadım. Korktum bundan. İnsan korkar, ayıplama. Beni çağırdığın yere gelirsem ateşin içine düşmüş kömür gibi olmaktan korktum. Ateşin içine düşen kömürün kaderi yanmaktır. Yanmaktan korktum. “Yanmazdın” diyebilir misin bana? Diyemezsin. Çünkü ateşsin. Ateşin hükmü yakmak, kömürün hükmü yanmaktır ki bu da yeteri kadar tuhaf. Kömür olmasa ateş yakmıyor, ateş olmasa kömür yanmıyor.