Kendimizi tutma halinin son demlerinde dakikaları sayıyor, sabır sınırlarımızı zorlayan bir bekleyiş içine giriyoruz. Sonra ezan sesleri gelmeye başlıyor etraftan. Sanki devasa bir barajın kapakları açılıyor ve bendini aşan su gibi sel olup oluk oluk akmaya, önümüze çıkan her şeyi önümüze katıp götürmeye başlıyoruz. Oruçla bütün günü bir sekinet haline bürünerek geçiriyor; iftar vakti gelince bir anda her birimiz kendi çapında patlamalar yaşıyoruz.
#Gökhan Özcan
6 yıl önce
